Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος χρόνος για να μεταφέρετε το παιδί σας από την κούνια στο κρεβάτι, αν και τα περισσότερα παιδιά κάνουν αυτή τη μετάβαση μεταξύ του ενάμισι και τον τρεισήμισι χρόνων τους. Είναι καλύτερα πάντως να περιμένετε μέχρι το παιδί σας πλησιάσει στα τρία του, γιατί τα μικρότερα παιδιά δεν είναι έτοιμα για την αλλαγή.
Προφανώς και πρέπει να μετακινήσετε το παιδί σας από την κούνια στο κρεβάτι όταν θα έχει μεγαλώσει και δεν θα χωράει πια στη κούνια ή αν είναι πολύ κινητικό και φοβάστε μη χτυπήσει. Και όταν θα έχει πια εξοικειωθεί με την χρήση της τουαλέτας, γιατί θα πρέπει να μπορεί να κατεβαίνει από το κρεβάτι για να την χρησιμοποιεί.
Οι περισσότεροι γονείς αποφασίζουν να κάνουν την αλλαγή επειδή ανησυχούν ότι το παιδί τους μπορεί να σκαρφαλώσει στα κάγκελα ή να πηδήξει έξω από την κούνια του και να χτυπήσει – είναι μια πραγματική έγνοια για την ασφάλεια του παιδιού που τους ωθεί. Αλλά είναι καλύτερα να μην πανικοβληθείτε και βιαστείτε να αγοράσετε ένα νέο κρεβάτι από την πρώτη κιόλας φορά που θα δείτε το παιδί σας να ανεβαίνει στα κάγκελα της κούνιας του. Μπορεί να μην είναι ακόμα έτοιμο να μετακινηθεί σε κρεβάτι και δεν θα είναι ασφαλές για εκείνο ούτε το να σηκώνεται και να περιφέρεται μόνο του τη νύχτα όταν οι άλλοι κοιμούνται. Κερδίστε χρόνο καλύτερα χαμηλώνοντας όσο γίνεται το στρώμα ώστε τα πλευρικά κάγκελα να ψηλώσουν και να του δυσκολέψουν το σκαρφάλωμα.
Ένας άλλος λόγος που ωθεί τους γονείς να κάνουν τη μεταφορά του παιδιού από τη κούνια στο κρεβάτι είναι η επικείμενη έλευση ενός νέου μωρού. Αν είναι αυτός ο δικός σας λόγος, κάντε την αλλαγή τουλάχιστον έξι έως οκτώ βδομάδες πριν τη γέννηση του μωρού. Το παιδί σας πρέπει να έχει βολευτεί στο νέο του κρεβάτι προτού δει το μωρό να καταλαμβάνει την ”κούνια του”. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, σκεφτείτε όμως αν είναι καλύτερα να καθυστερήσετε την αλλαγή μέχρι τον νεογέννητο συμπληρώσει τους τρεις ή τέσσερις πρώτους μήνες του.
Ίσως είναι τελικά καλύτερα να κοιμίσετε τους πρώτους μήνες το νεογέννητο σε ένα καλάθι – ριλάξ ώστε το μεγαλύτερο παιδί σας να έχει χρόνο να προσαρμοστεί με το νέο μωρό. Αυτό θα κάνει τη μετάβασή του από την κούνια στο κρεβάτι ευκολότερη. Γενικότερα πάντως είναι καλύτερα να κάνετε την αλλαγή με βάση την ετοιμότητα του παιδιού σας παρά με βάση την ανάγκη σας για την κούνια. Γιατί αρκετοί είναι εκείνοι οι γονείς που πολύ αργά ανακαλύπτουν ότι θα ήταν ευκολότερο να δανειστούν ή να αγοράσουν μία νέα κούνια παρά να μετακινήσουν το παιδί τους στο κρεβάτι πριν το ίδιο να είναι έτοιμο.
Κάποια παιδιά προσαρμόζονται εύκολα στην αλλαγή, ενώ άλλα δυσκολεύονται πολύ. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Πολλές φορές τα πρωτότοκα παιδιά αντιστέκονται. Μπορεί να είναι πολύ συνδεδεμένα με την κούνια τους και όλα όσα σημαίνει για αυτά. Η μετάβαση από την κούνια στο κρεβάτι είναι μια από τις πολλές αλλαγές που το παιδί σας βιώνει στο παρόν στάδιο της ζωής του. Μπορεί να συμπίπτει με την εκμάθηση της χρήσης της τουαλέτας, με την ώρα που για πρώτη φορά πάει σε παιδικό σταθμό και άλλες πιέσεις για να ”μεγαλώσει”. Αν έρθει αντιμέτωπο και με ένα νέο μωρό, μπορεί να βγάλει μεγάλη κτητικότητα απέναντι στα πράγματα του μωρού, συμπεριλαμβανομένης και της κούνιας.
Τα δευτερότοκα ή τριτότοκα παιδιά κάνουν συνήθως πιο εύκολα τη μετάβαση από την κούνια στο κρεβάτι επειδή θέλουν να μοιάσουν στα μεγαλύτερα αδέρφια τους. Ανυπομονούν να εγκαταλείψουν την κούνια που είναι για ”μωρά”, και να πάνε στο κρεβάτι που είναι για ”μεγάλα παιδιά”. Υπάρχουν όμως πολλά παιδιά, ανεξαρτήτως σειράς γέννησης, που πραγματικά χαίρονται με την αλλαγή.
Για να διευκολύνετε τη μετάβαση βάλτε το νέο κρεβάτι του παιδιού σας στο ίδιο σημείο που ήταν η κούνια του. Αν το κρεβάτι είναι μεγάλο, καλύτερα να μην του βάλετε από την αρχή τα ανάλογα σεντόνια και καλύμματα. Το παιδί σας μπορεί να νιώθει καλύτερα αν συνεχίσει να κοιμάται με τα παλιά του σεντόνια, αυτά που χρησιμοποιούσε στην κούνια του, ακόμη κι αν στο νέο κρεβάτι πέφτουν πολύ μικρά. Και χρησιμοποιείστε οπωσδήποτε προστατευτικά κάγκελα ώστε να αποτρέψετε ενδεχόμενη πτώση του παιδιού από το κρεβάτι.
Κάντε το παιδί σας να νιώσει ενθουσιασμό με το νέο του κρεβάτι παίρνοντας το μαζί σας όταν θα πάτε να το αγοράσετε ή τονίζοντάς του ποιος ήταν ο προηγούμενος κάτοχός του αν πρόκειται για παιδί που το παιδί σας γνωρίζει. Για παράδειγμα πείτε του: «Αυτό ήταν το κρεβάτι του ξάδελφού σου του Πέτρου και τώρα είναι δικό σου. Είσαι τόσο μεγάλος όσο εκείνος τώρα!». Πάρτε επίσης το παιδί σας μαζί σας στα μαγαζιά να διαλέξει νέα σεντόνια που θα έχουν πάνω τους τούς αγαπημένους του ήρωες, και ενθαρρύνετε το να δείξει το νέο του κρεβάτι στους φίλους και τη λοιπή οικογένεια.
Κάτι άλλο πολύ αποτελεσματικό, αν και απαιτεί λίγη δουλίτσα, είναι να κάνετε και πάρτι για το κρεβάτι. Διαλέξτε μια μέρα για να αποκαλύψει το παιδί σας το νέο του κρεβάτι και πείτε το του μια βδομάδα πριν. Τη μεγάλη ημέρα καλέστε στο σπίτι όλους τους φίλους και τους παππούδες.
Άλλη μια στρατηγική είναι η χρήση ειδικών ”παιδικών κρεβατιών”. Αυτά ακολουθούν το βασικό σχήμα της κούνιας, αλλά συνάμα αποτελούν κανονικά κρεβάτια. Τα πιο πολλά από αυτά έχουν κάγκελα εκ κατασκευής και έχουν πολύ ελκυστικά χρώματα και σχήματα, όπως αυτοκινήτων, τρένων, ή έχουν παντού ζωγραφιές.
Αν προχωρώντας νομίσετε ότι τελικά κάνατε την αλλαγή πολύ νωρίς και το παιδί σας έχει πρόβλημα, θα συνιστούσαμε να μην τα παρατήσετε αμέσως. Ενθαρρύνετε αρχικά το παιδί σας να δοκιμάσει το νέο κρεβάτι του. Αν όμως περάσουν μερικές μέρες και το πρόβλημα παραμένει, βάλτε το ξανά στην κούνια του. Μερικά παιδιά απλά δεν είναι έτοιμα για τη μετάβαση στο κρεβάτι. Χρειάζεται ένα επίπεδο γνωστικής ανάπτυξης για να νιώσει το παιδί σας ότι ένα κρεβάτι έχει νοητά όρια εντός των οποίων πρέπει να παραμένει. Αν το παιδί δυσκολεύεται να κοιμηθεί στο κρεβάτι ή σηκώνεται συνέχεια και περιπλανιέται στο σπίτι, σημαίνει ότι δεν είναι έτοιμο για το κρεβάτι.
Όπως και με τη χρήση της τουαλέτας μερικές φορές είναι καλύτερα να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να επαναφέρουμε τις πάνες – ή στην περίπτωση αυτή την κούνια – και να δοκιμάζουμε ξανά λίγο αργότερα.
