Δηλαδή τώρα τι θέλατε; Ό,τι δεν έκανε ο πρωθυπουργός όλο τον υπόλοιπο χρόνο, στις εργάσιμες μέρες, να τα κάνει στη σχόλη; Στις διακοπές; Να σηκώσει το τηλέφωνο, έστω και βαριεστημένος από την Τήνο, ή από τη Νάξο, όπου κολυμπάει και να πει στον Γιώργο Βουλγαράκη:
-Έλα Γιώργο, δεν ξέρω εσύ πού αρμενίζεις με το φουσκωτό –που λέει και η Ελευθεροτυπία- αλλά φρόντισε, με νόμιμο τρόπο, μην εκτεθούμε, αυτός ο Μανούσης που ισχυρίζεται ότι είχε συναλλαγές με το υπουργείο σου και με τον τότε υπουργό και τον διευθυντή του για να πάρει επιδοτήσεις άγονης γραμμής, να μην ξαναπάρει δραχμή από το υπουργείο σου. Και πάντα με νόμιμο τρόπο και αζημίως για το δημόσιο αν έχει πάρει μέσω αδιάβλητου διαγωνισμού χρήματα, να μην ξαναπάρει και να διακοπεί η σύμβαση, αν έχει κερδίσει. Γιατί αφού ομολόγησε τη συναλλαγή, και ασχέτως αν τον έριξαν ή αν δεν τον έριξαν, ο διαγωνισμός δεν ήταν αδιάβλητος. Αμετάβλητος ήταν. Όπως τον είχαν στήσει έτσι βγήκε. Και αυτές τις παπάρες περί εσωτερικού ελέγχου, κόψτες. Μην εκτιθέμεθα. Ο εσωτερικός έλεγχος δεν γίνεται όταν έχει βγει στα κεραμίδια και φωνάζει το λαμόγιο ότι τον έριξαν. Έπρεπε να είχε γίνει ένα χρόνο πριν, όταν τα είχε πει στον Καραμάριο ο Μανούσης και για λόγους κακώς νοούμενου κομματικού συμφέροντος, δεν στείλαμε τις καταγγελίες στον εισαγγελέα. Αφού τότε δεν ασχολήθηκε ο εσωτερικός έλεγχος, μη λέμε τώρα παπάρες περί εσωτερικού ελέγχου… Έτσι; Άντε και καλές βουτιές…
Έτσι βέβαια θα έπρεπε να γίνονται οι δουλειές. Και ένας έντιμος να υπήρχε, από τη θέση του πρωθυπουργού, όλους θα μπορούσε να τους μαζέψει. Πόσο μάλλον που οι έντιμοι είναι περισσότεροι…
Τα σχόλια, στη διεύθυνση: www.antoniskokorikos.blogspot.com
