Συνολικά 2,5 χρόνια μετά την ανάδειξη τους ως ένα από τα κυρίαρχα κόμματα του πολιτικού σκηνικού της χώρας, οι Γερμανοί Πράσινοι φαίνεται πως… έχουν εξαφανιστεί, με τα ποσοστά τους να έχουν πάρει την κατηφόρα.
Όπως επισημαίνει σε άρθρο του το Spiegel, τον Απρίλιο του 2011 μια δημοσκόπηση είχε δείξει πως το 28% των Γερμανών ψηφοφόρων υποστήριζαν τους Πράσινους – αρκετά περισσότεροι από όσους επέλεγαν τους κεντροαριστερούς Σοσιαλδημοκράτες. Αμέσως, οι πολιτικοί αναλυτές άρχισαν να μιλούν για την εμφάνιση ενός νέου «volkspartei», για ένα «λαϊκό κόμμα» που όμως είναι ταυτόχρονα οικείο. «Δυόμισι χρόνια μετά, η εικόνα έπαψε να είναι τόσο ροζ. Μια δημοσκόπηση που κυκλοφόρησε την περασμένη Πέμπτη βρήκε πως στις επερχόμενες εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου μόλις το 10% των ψηφοφόρων προτίθενται να ψηφίσει τους Πράσινους».
Ωστόσο, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, οι δημοσκοπήσεις δεν λένε ψέματα. Η υποστήριξη προς τους Πράσινους μειώνεται διαρκώς από την άνοιξη του 2011 και μετά, «λες και το γερμανικό εκλογικό σώμα αποφάσισε ξαφνικά πως το κόμμα δεν ήταν πια χρήσιμο».
Όπως επισημαίνει το Spiegel, η πτώση των Πράσινων οφείλεται, εν μέρει, και στην καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ. «Πολλές από τις εμβληματικές «πράσινες» θέσεις έγιναν αυτονόητες τα τελευταία χρόνια, χάρη στη Μέρκελ που αποδείχθηκε μάστορας στο να υιοθετεί απόψεις κι αιτήματα άλλων κομμάτων και κατόπιν να τα παρουσιάζει ως δικά της», γράφει το άρθρο υποστηρίζοντας ότι «η υποστήριξη προς τους «πράσινους» κορυφώθηκε λίγες εβδομάδες μετά από την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας τον Μάρτιο του 2011. Δεν είναι καθόλου περίεργο που ο βαθύς φόβος των Γερμανών για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας εκδηλώθηκε ως εκτίναξη της λαϊκής υποστήριξης προς το περιβαλλοντικό κόμμα».
Το δημοσίευμα συμπληρώνει πως ενόψει των φετινών εκλογών, οι «Πράσινοι» άρχισαν να κάνουν πολιτικές προτάσεις σε τομείς όπου δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία, γεγονός που φαίνεται να τους κοστίζει. «Στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο ένα από τα βασικά αιτήματα του κόμματος είναι η αύξηση της φορολογίας στα μεγάλα εισοδήματα και η έκτατη φορολόγηση των μεγάλων περιουσιών με 1.5%, προκειμένου να ενισχυθεί η κοινωνική δικαιοσύνη. Κι είναι αλήθεια πως πολλοί οπαδοί του κόμματος υποστηρίζουν αυτές τις προτάσεις του κόμματος, αν και ανήκουν προσωπικά στους υψηλόμισθους. Αλλά αυτή η στρατηγική δεν φαίνεται ικανή να προσελκύσει στο κόμμα νέους οπαδούς, που θα το ψηφίσουν στις 22 Σεπτεμβρίου. Όσο για τις άλλες προτάσεις των «πράσινων», έπεσαν στο κενό», γράφει το Spiegel.
Και καταλήγει: «οι Πράσινοι δεν διαθέτουν στελέχη του διαμετρήματος ενός Γιόσκα Φίσερ. Και το σημερινό τους ηγετικό δίδυμο του Τρίτιν με την Κατρίν Γκέρινγκ Εκαρντ δεν κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, καθώς αμφότεροι ανήκουν εδώ και πολλά χρόνια στην ηγετική ομάδα του κόμματος».
«Η απότομη προσγείωση των Πράσινων μπορεί να είναι το επιφαινόμενο της λειτουργίας ενός φυσιολογικού εκλογικού κύκλου. Είναι σύνηθες η απήχηση των κυβερνώντων κομμάτων να μειώνεται κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής τους θητείας και οι οπαδοί τους να επαναπατρίζονται ενόψει της επανεκλογής τους. Κατ’ αντιστοιχία, για τα κόμματα της αντιπολίτευσης ισχύει το αντίθετο», καταλήγει το άρθρο του γερμανικού περιοδικού.
Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής
