Rising Storm

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε ανέκαθεν ένα από τα αγαπημένα γεγονότα των video games. Παιχνίδια όπως τα FPS Call of Duty 2, Battlefield 1942 και Medal of Honor αλλά και το strategy Company of Heroes έγραψαν την δική τους ιστορία στις κατηγορίες τους μεταφέροντας με τον καλύτερο τρόπο την δραματικότητα των γεγονότων του μεγάλου πολέμου που άλλαξε όλο τον κόσμο.

Το Rising Storm αποτελεί άλλον έναν τίτλο της κατηγορίας FPS o οποίος αναφέρεται στα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα στο θέατρο επιχειρήσεων του Ειρηνικού. Πρόκειται για το stand-alone expansion του Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad και κυκλοφόρησε στις 30 Μαΐου από την Tripwire Interactive μόνο για PC μέσω Steam, ευελπιστώντας να κάνει τη διαφορά ασχολούμενη με ένα θέμα το οποίο δεν ξέρουμε εάν έχει πολλά καινούργια στοιχεία να δώσει.

Αιματηρές μάχες
Η ιστορία του Rising Storm εκτυλίσσεται στο μέτωπο του Ειρηνικού ωκεανού όπου από το 1941 έως και το 1945 οι Η.Π.Α και η Ιαπωνία είχαν εμπλακεί σε μια ολοκληρωτική μάχη με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς για τον έλεγχο των νησιών νότια της δεύτερης. Αυτή η διαμάχη έληξε με την παράδοση της Ιαπωνίας μετά την χρήση πυρηνικών όπλων από τις Η.Π.Α, όμως λιγότεροι γνωρίζουν ότι οι μάχες του συγκεκριμένου πολέμου ήταν από τις αγριότερες που είδε ποτέ η ανθρωπότητα και μόνο με τις αντίστοιχες στο μέτωπο της Ρωσίας μπορούν να συγκριθούν.

Ο προκάτοχος του Rising Storm, το Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad ασχολήθηκε με την μάχη του Stalingrad στην Ρωσία με αρκετή παραστατικότητα ενώ τώρα το Rising Storm καλείται να δείξει τι αξίζει σε ένα ομολογουμένως πολυπλοκότερο περιβάλλον. Μπορείτε να συμμετάσχετε στο campaign με τέσσερα διαφορετικά πολεμικά σώματα τα οποία είναι οι πεζοναύτες και ο στρατός ξηράς των Η.Π.Α, ο αυτοκρατορικός στρατός της Ιαπωνίας αλλά και μία ειδική μονάδα αποβιβάσεων (οι αντίστοιχοι πεζοναύτες των Ιαπώνων). 

Γενικά έχουμε την άποψη ότι η κατηγορία των games που ασχολούνται με τον Β’ ΠΠ έχουν ένα βαρύ φορτίο να κουβαλήσουν καθώς τα γεγονότα πρέπει όχι μόνο να αναπαριστώνται ως έχουν αλλά να είναι και τελείως ρεαλιστικά. Στην περίπτωση βέβαια του Rising Storm αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ και ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει single-player campaign, κάτι που μπορεί να χαρακτηριστεί αρκετά απογοητευτικό για όλους τους λάτρεις της ιστορίας. Ναι μεν υπάρχουν πίστες που αναπαριστούν πραγματικά πεδία μάχης, αλλά δεν συναντάμε αφήγηση των γεγονότων όπως αυτά έγιναν και με τον τρόπο που έγιναν. Ένα σοβαρό FPS με παρόμοια μεματολογία, όπως το Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad, επιβάλλεται να έχει campaign με ένα δομημένο σενάριο και όχι μόνο multiplayer.

Φαντάρος στην πρώτη γραμμή
Μετά την εγκατάσταση του Rising Storm η οποία διήρκησε πάνω από 45 λεπτά μπήκαμε στο κεντρικό μενού. Βέβαια ξέραμε από πριν ότι χωρίς την παρουσία single-player mode θα ήταν αρκετά φτωχό και πέσαμε μέσα. Το μενού περιέχει όλες εκείνες τις επιλογές που διαθέτει κάθε παιχνίδι, όπως Μultiplayer, Τutorials (με την μορφή training), Profile Stats κ.ά. Αυτό που μας κίνησε την περιέργεια ήταν η επιλογή Steam Workshop την οποία και θα εξηγήσουμε παρακάτω.

Πριν μπείτε στην διαδικασία να πάρετε μέρος σε μια μάχη πρέπει οπωσδήποτε να περάσετε από το training mode ακόμα και αν είστε παλιοί χρήστες του Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad. Σε περίπτωση που είστε καινούργιοι όπως εμείς πρέπει να το κάνετε χωρίς δεύτερη σκέψη. Η συγκεκριμένη επιλογή λοιπόν είναι πολύ χρήσιμη και θα σας δώσει πολύτιμη εμπειρία για την συνέχεια καθώς χωρίζεται σε πιο εξειδικευμένες κατηγορίες οι οποίες είναι: basic training (η γνωστή βασική εκπαίδευση στην οποία μαθαίνετε σημάδι, να πετάτε χειροβομβίδες, melee attack κ.ά.), squad leader (μαθαίνετε να δίνετε εντολές στους στρατιώτες σας), support (χειριζόσαστε διάφορα όπλα για συγκεκριμένο ρόλο όπως αντιαρματικά, ειδικές βόμβες κ.ά.), tank (εδώ θα μάθετε να οδηγάτε tank όπως και τις σχετικές εντολές στο πλήρωμά σας) και τέλος commander στο οποίο προσπαθήσαμε να μάθουμε διάφορες εντολές σε επιπέδου τάγματος όπως υποστήριξη πυροβολικού και εναέρια αναγνώριση.

Τα συμπεράσματά μας από την προπόνηση είναι απογοητευτικά. Θα συναντήσετε σημεία τα οποία μαθαίνετε γρήγορα όπως το σημάδι ή η ρύθμιση του κλισιοσκοπείου αλλά από την άλλη υπάρχει ένας μεγάλος λαβύρινθος εντολών που θα δυσκολευτείτε να απομνημονεύσετε. Ακόμα και αν μπείτε στη διαδικασία να τις εφαρμόσετε θα χάσετε πολύτιμο χρόνο στον οποίο θα είστε ήδη νεκροί ενώ στο πεδίο της μάχης έχουν απειροελάχιστη αξία καθώς οι εντολές δίνονται σε πραγματικούς συμπαίκτες και όχι σε bots ελεγόμενα απ’ την Α.Ι. με αποτέλεσμα… να μην εφαρμόζονται καθόλου. Επίσης ο χειρισμός των αρμάτων είναι κάπως “ξενέρωτος” και θυμίζει περισσότερο tank simulator παρά FPS που θέλει να χρησιμοποιεί και άλλα μέσα στη μάχη. Μάλλον οι developers της Tripwire Interactive θα πρέπει να πάρουν μαθήματα από την σειρά Battlefield για το πώς μπορούν να συμμετάσχουν στην δράση τα διάφορα οχήματα με απλό και ωραίο τρόπο.

Steam Workshop
Στη συγκεκριμένη in-game εφαρμογή δίνεται η δυνατότητα να δημιουργήσετε τα δικά σας σενάρια μάχης ανάμεσα σε αντιπάλους που θα ορίσετε. Θα πρέπει να επιλέξετε ένα mode από τα τρία διαθέσιμα τα οποία είναι: Countdown, Firefight και Territory. Στη συνέχεια διαμορφώνετε τις διάφορες ρυθμίσεις για διαδικαστικά ζητήματα όπως ο αριθμός των εχθρών, το επίπεδο δυσκολίας και η συμπεριφορά των παικτών. Εντύπωση μας προκάλεσαν οι χάρτες με τις ονομασίες Barracks και Station αντίστοιχα οι οποίοι ήταν καλοσχεδιασμένοι και ρεαλιστικοί. Ο πρώτος λαμβάνει χώρα σε σύμπλεγμα κτιρίων μέσα σε ένα στρατόπεδο ενώ ο δεύτερος σε σιδηροδρομικό σταθμό με δεκάδες βαγόνια τρένων. Σε κάθε πίστα που δημιουργείτε μπορούν να συμμετέχουν στρατιώτες που ελέγχονται από την Α.Ι. αλλά και πραγματικοί παίκτες.

Στο Steam Workshop βρίσκονται οι μόνοι στρατιώτες που ελέγχονται απ’ την A.I. και η νοημοσύνη τους πραγματικά είναι για γέλια. Οι στρατιώτες ερχόνταν κατά πάνω σας χωρίς να σας απειλούν, απλά κοιτάζοντάς σας. Για να σας σκοτώσουν πρέπει να κάτσετε μπροστά τους και να περιμένετε να σας σημαδέψουν (!) αλλά και πάλι η ευστοχία τους είναι τραγική. Επίσης μπορείτε να κατεβάσετε από την ανάλογη σελίδα στο Steam διάφορους χάρτες οι οποίοι δημιουργήθηκαν μέσω του Steam Workshop. Η συγκεκριμένη δυνατότητα είναι ενδιαφέρουσα, αν και θεωρούμε πως με μια ανταγωνιστικότερη Α.Ι. τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα.

Οnline modes
Το Rising Storm διαθέτει συνολικά τρία «καθαρά» online modes, τα Countdown, Firefight και Territory. Tο Firefight είναι το τυπικό Team Deathmatch. Σε αυτό υπάρχουν δύο ομάδες, η μία εναντίον της άλλης, με τους παίκτες να μπορούν να κάνουν spawn σε συμπαίκτες τους ή σε κατειλημμένα σημεία στον χάρτη. Το Countdown είναι το κλασικό παιχνίδι επίθεσης και άμυνας, όπου κάθε ομάδα θα πρέπει να καταλάβει συγκεκριμένα σημεία στον χάρτη. Χαρακτηριστικό είναι το σύστημα respawn, καθώς κάθε παίκτης ξεκινά με μια και μόνο «ζωή». Αν κάποιος από τους αμυνόμενους σκοτωθεί θα πρέπει να περιμένει έως ότου η ομάδα του καταφέρει να καταλάβει το σημείο άμυνας προκειμένου να κάνει respawn. Στους επιτιθέμενους ισχύει το ίδιο, με τη διαφορά πως ο Commander τους έχει την δυνατότητα να κάνει spawn τους παίκτες της ομάδας του κατά βούληση αλλά για περιορισμένο αριθμό spawns.

Τέλος, το Territory είναι το αντίστοιχο Capture the Flag ή Conquest που υπάρχει στο Call of Duty ή το Battlefield. Σκοπός των δυο ομάδων είναι να ελέγχουν όλες ή έστω τις περισσότερες βάσεις στον χάρτη. Χωρίζεται σε δύο είδη χαρτών, attack και defence maps (όπου μόνο η μία ομάδα διαθέτει έναν αριθμό βάσεων εξ αρχής) ή σε engagement maps (όπου και οι δυο ομάδες διαθέτουν τον ίδιο αριθμό βάσεων, με μια ουδέτερη βάση στο κέντρο του χάρτη).

Το level system του Rising Storm υπάρχει με τη μορφή honor points. Αυτά ανεβαίνουν ανάλογα με την απόδοσή σας στη μάχη. Όσο κερδίζετε honors προσφέρονται κάποια bonus όπως αντοχή, ταχύτητα και ευστοχία. Επίσης όσο ανεβαίνει το honor σας μπορείτε να ξεκλειδώνετε νέα όπλα για κάθε ρόλο αλλά και εξοπλισμό για αυτά, όπως διόπτρες και μεγαλύτερους γεμιστήρες. Το μέγιστο που μπορείτε να φτάσετε είναι 100 honor points ενώ όπως θα διαπιστώσετε είναι σχετικά εύκολο να κερδίζετε honor αφού εμείς σε περίπου 10 ώρες gaming φτάσαμε άνετα στο 50ο honor.

Ένα από τα πιο δύσκολα FPS όσον αφορά στην επιβίωση.

Squad options
Υπάρχουν αρκετά είδη «ρόλων» τους οποίους μπορείτε να αναλάβετε πριν μπείτε στην μάχη και ο καθένας έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Μπορείτε να επιλέξετε από απλό στρατιώτη, μηχανικό, πολυβολητή ή ελεύθερο σκοπευτή, ενώ οι κύριες διαφορές τους αφορούν τον οπλισμό τους. Για παράδειγμα ο πολυβολητής μπορεί να έχει απίστευτο rate of fire αλλά σε κοντινές αποστάσεις είναι αρκετά αδύναμος ενώ ο απλός τυφεκιοφόρος είναι αρκετά εύστοχος από κοντά, αλλά στις μακρινές αποστάσεις έχει τραγική ευστοχία. Τα όπλα που θα συναντήσετε είναι πραγματικά μοντέλα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπως τα ιαπωνικά τυφέκια Arisaka Type 3B, Nambu Type 100 αλλά και το πολυβόλο Type 96 LMG. Από την άλλη υπάρχουν όλα τα γνωστά αμερικανικά όπλα όπως M1 Garand, Springfield M19 αλλά και το φλογοβόλο Μ2 Flame Thrower το οποίο αν και θα σας εντυπωσιάσει δεν σας το προτείνουμε γιατί ουσιαστικά θα είστε μια κινητή βόμβα με αυτό.

Ο πιο σημαντικός ρόλος όμως είναι αυτός του Commander. Οι δυνατότητές του είναι αρκετές και υπερισχύουν των άλλων στρατιωτών αφού ανά πάσα στιγμή βλέπει τους στρατιώτες του στον χάρτη ενώ με τη χρήση κατασκοπευτικού αεροπλάνου μπορεί να δει και τις θέσεις των εχθρών. Επίσης επιλέγει που θα κάνουν spawn οι άντρες του αλλά και ζητάει πυρά πυροβολικού. Συνοψίζοντας, θεωρούμε ότι ναι μεν είναι ενδιαφέρον σε ένα FPS να υπάρχουν εξειδικευμένες και πολύπλοκες εντολές, αλλά η ιστορία μας έχει δείξει ότι οι λάτρεις του είδους προτιμούν τα πιο απλά και κατανοητά πράγματα παρά αυτόν τον λαβύρινθο εντολών και ενεργειών του Rising Storm.

Μία σφαίρα είναι αρκετή
Σε αντίθεση με το Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad, το γνωστό σταυρόνημα που συναντάμε στις οθόνες μας σε άλλα shooters υπάρχει και εδώ. Έτσι, δεν θα έχετε ως μοναδικό τρόπο σκόπευσης τα σκοπευτικά του όπλου σας. Επίσης δεν υπάρχει ούτε ένδειξη των πυρομαχικών που σας απομένουν και έτσι, αν νιώσετε πως σας τελειώνουν οι σφαίρες, έχετε δυο επιλογές. Η πρώτη είναι να κάνετε έτσι κι αλλιώς reload, όπως σχεδόν σε όλα τα FPS. Εδώ όμως με το reload χάνετε τις σφαίρες που έχουν απομείνει στον γεμιστήρα σας. Αλλιώς ελέγχετε τον γεμιστήρα σας πατώντας συνεχόμενα το γράμμα R. Επιπροσθέτως υπάρχει και η δυνατότητα ρύθμισης της σκόπευσης του όπλου ανάλογα με την απόσταση που θέλετε αλλά το αποτέλεσμα θα σας απογοητεύσει καθώς μόνο δυσκολότερη θα κάνει την ζωή σας. Είναι μία προσθήκη εντελώς αποτυχημένη κατά την άποψή μας.

Μπορεί η φιλοσοφία του Rising Storm να βασίζεται στο ότι μία σφαίρα είναι αρκετή για να σας σκοτώσει, παρόλα αυτά σε περίπτωση που χτυπηθείτε, το αν θα συνεχίσετε ή όχι εξαρτάται κυρίως από το σημείο που σας χτύπησε η σφαίρα. Κάποιες πληγές μπορούν να επουλωθούν αμέσως ειδικά αυτές που είναι στα χέρια ή στα πόδια με το παρατεταμένο πάτημα του ανάλογου πλήκτρου. Άλλες όμως μπορούν να σας σκοτώσουν, είτε αμέσως, είτε μετά από λίγα δευτερόλεπτα πράγμα που είναι πολύ εκνευριστικό και βασανιστικό. Αν αρχίσετε και πυροβολείτε αδιακρίτως προς μια κατεύθυνση χωρίς να έχετε συγκεκριμένο στόχο, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να προδώσετε την θέση σας και να γίνετε αντιληπτοί από τους εχθρούς. Ακόμα και αν κινείστε χωρίς κάλυψη αρκετά μακριά από το επίκεντρο μιας μάχης, κινδυνεύετε να χτυπηθείτε από κάποιον σκοπευτή.

Σε γενικές γραμμές ο ρεαλισμός του Rising Storm κινείται σε υψηλά επίπεδα καθώς η επιβίωσή σας είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να προσέχετε την κάθε κίνησή σας ακόμα και πίσω από τους τοίχους ενώ αν αρχίσετε τις άσκοπες βόλτες στην πίστα θα είστε νεκροί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Η δυσκολία της μάχης όπως και οι πιθανότητες επιβίωσης ανάλογα με το πού χτυπηθήκατε μόνο ως θετικά μπορούμε να τα εκλάβουμε στην κριτική του Rising Storm. Αυτό εξαρτάται βέβαια και από τους εχθρούς που θα συναντήσετε αλλά στην πλειοψηφία τους θα είναι ανελέητοι απέναντί σας και δεν θα σας αφήσουν να κάνετε έστω και ένα μέτρο χωρίς να σας εξολοθρεύσουν, όπως συνέβη και σε εμάς.

Ξεπερασμένη engine
Το Rising Storm δεν διεκδικεί δάφνες για την ποιότητα των γραφικών του αλλά είναι εμφανές πως οι developers έδωσαν πιο πολύ έμφαση στην φωτορεαλιστική απεικόνιση του περιβάλλοντος παρά στις λεπτομέρειες. Τα textures μοιάζουν χοντροκομμένα ενώ ο σχεδιασμός των όπλων και των στρατιωτών είναι απλά καλός. Ευτυχώς, ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος αποδίδει με άκρως ρεαλιστικό και δραματικό τρόπο την καταστροφή, με τα μισογκρεμισμένα κτίρια να σας βάζουν απευθείας στη μάχη, ενώ ο φωτισμός βελτιώνει αρκετά την εμπειρία σας. Εάν μπείτε στην διαδικασία να ρυθμίσετε την ποιότητα των γραφικών στο full τότε σίγουρα θα δείτε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Το δυνατό σημείο είναι οι ίδιες οι πίστες που αναπαριστούν διάφορα πεδία μαχών του Ειρηνικού με το μέγεθός τους να είναι τεράστιο, τα ατελείωτα κτίρια και τα συντρίμμια να σας δίνουν την κάλυψη που τόσο πολύ χρειάζεστε. Χάρτες όπως αυτός της Iwojima ή του Guadalcanal είναι πραγματικά εντυπωσιακοί. Όπως θα διαπιστώσετε ειδικά αυτοί οι δύο χάρτες θα σας βάλουν απόλυτα στο κλίμα των μαχών αλλά θεωρούμε ότι με την προσθήκη ενός single-player campaign το Rising Storm θα κέρδιζε πολύ περισσότερα. Οι εντυπώσεις που είχαμε από τον τομέα της σχεδίασης και των γραφικών ήταν ανάμεικτες. Από την μία υπάρχουν αρκετά καλοσχεδιασμένες και εντυπωσιακές πίστες αλλά από την άλλη χοντροκομμένοι και παλιομοδίτικοι χαρακτήρες και όπλα που δείχνουν ότι σχεδιάστηκαν με παλαιότερες μηχανές γραφικών. Σε ελάχιστα σημεία το δημιούργημα της Tripwire μου θύμισε το Call of Duty 2 που μετρά ήδη 8 χρόνια ζωής με αποτέλεσμα η απογοήτευσή μου να είναι εμφανής.

Η μουσική του Rising Storm μοιάζει λες και αναπαράγεται από μία ορχήστρα κι αποδεικνύεται ιδανική για το πολεμικό κλίμα, αποδίδοντας στην εντέλεια το επίπεδο της δράσης. Οι ήχοι των πυροβολισμών και των εκρήξεων είναι αρκετά ρεαλιστικοί και έντονοι, ενώ οι κραυγές των στρατιωτών συνοδεύονται από την απαραίτητη αμερικανική ή ιαπωνική προφορά. Μοναδικό μειονέκτημα το γεγονός ότι οι ατάκες επαναλαμβάνονται, πολλές φορές σε ενοχλητικό επίπεδο, ενώ άλλες φορές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση έχει γίνει πολύ καλή δουλειά αφού θα υπάρξουν στιγμές που μόνο από τους ήχους των πυροβολισμών ή των βλημάτων που σφυράνε πέφτοντας, θα τρέξετε να κρυφτείτε νομίζοντας ότι έρχονται προς το μέρος σας.

Call of Duty clone
Πριν πιάσουμε στα χέρια μας το Rising Storm ήμασταν ενθουσιασμένοι σε σχέση με αυτό που θα βλέπαμε καθώς είναι αλήθεια ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει και ατονεί ως θέμα στα games. Δυστυχώς μετά από περίπου 10 ώρες gaming σχεδόν, περιμέναμε οι εντυπώσεις μας να είναι καλύτερες. Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον…νοσταλγήσαμε το παλιό καλό Call of Duty 2. Με την τιμή των 14 ευρώ μέσω Steam μπορείτε να αγοράσετε το Rising Storm (στα καταστήματα κοστίζει 20 ευρώ) αλλά με τα ίδια ποσά υπάρχουν games αρκετά καλύτερα του, ορισμένα εξ αυτών μάλιστα free-to-play! Καλώς ή κακώς η Tripwire Interactive θα πρέπει να ξεφύγει από το μοτίβο ενός βελτιωμένου κλώνου του συνδυασμού Battlefield 1942 και Call of Duty 2. Είναι όμως μια προσπάθεια που παίρνει πολύ βελτίωση και μην ξεχνάτε ότι βρίσκεται στην ¨αρχή¨ ακόμα της ζωής του.

Θετικά:
– Ρεαλισμός στα στοιχεία της επιβίωσης και της τακτικής
– Καλοσχεδιασμένοι χάρτες που αναπαριστούν πραγματικές μάχες
– Ο ήχος βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα
– Η ύπαρξη του Steam Workshop

Αρνητικά:
– Δεκάδες περιττές εντολές που εφαρμόζονται δύσκολα
– Χοντροκομμένοι και αντιαισθητικοί χαρακτήρες
– Το level system με τα honor points δεν είναι ανταγωνιστικό
– Η παντελής απουσία single-player campaign
– Δύσχρηστο σύστημα σκόπευσης

Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.4

Γιώργος Λακαφώσης