Οι ταινίες, υπό τον τίτλο «Η Τραγουδίστρια και η Φωνή της», αποτελούν επίσημη επιλογή του φεστιβάλ IVAC- Εικόνες και Όψεις του Εναλλακτικού Κινηματογράφου.

«Η Τραγουδίστρια και η Φωνή της», είναι μία συλλογή, μία σειρά από ταινίες μικρού μήκους με την φωνή και την μουσική της Αλέξιας Βασιλείου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τα λόγια της ίδιας για την δουλειά αυτή:

Πάντα ήμουν παρατηρητής/ παρατηρήτρια της ζωής, της ζωής μου, μέσα από κάθε έκφανση της, και γι’ αυτό την κατέγραφα με μια κάμερα στο χέρι, ώστε να έχω απόδειξη. Πριν το βίντεο υπήρχε ο καθρέφτης. Η κάμερα ως ένα διαφορετικό είδος καθρέφτη. Το σινεμά είναι καθρέφτης. Ο καθρέφτης έγινε κάμερα και η κάμερα καθρέφτης. Είχα γίνει η κάμερα. Λόγω της δημοσιότητας, παρατήρησα ότι όταν οι άλλοι με τραβούσαν βίντεο, σαν να μου αφαιρούσαν το προνόμιο να δείξω ποια πραγματικά είμαι, δεν μου έκανε καλό. Έτσι ο εσωτερικός μου κόσμος, παρέμενε κρυφός από το κοινό/ακροατές και από τον Εαυτό μου. Έπρεπε λοιπόν να βρω τον τρόπο να επανασυνδεθώ με μένα, με την Αλέξια.

Είχα πλούσια και επιτυχημένη καριέρα στην μουσική, από τις σπουδές μου στην Βοστώνη στο Berklee College of Music όπου σπούδασα Jazz, την CBS Νέας Υόρκης στα μέσα της δεκαετίας του 80 ώς την Eurovision και από τις pop επιτυχίες μου μέχρι την Jazz και τον Chick Corea, έπειτα ήταν η συνεργασία μου με τον Μίκη Θεοδωράκη και το αυτοσχεδιαστικό μας ντουέτο τις Θαλασσινές Σπηλιές σε ποίηση του Σεφέρη, μετά ήρθε ο τριπλός μου δίσκος Re-bE, με συνθέσεις και στίχους δικούς μου, με αφηγήσεις, αυτοσχεδιασμούς και τραγούδια, ακολούθησε η αυτοσχεδιαστική μου σειρά δίσκων, Voice Alone, όπου χρησιμοποιώ την Φωνή μου μόνη της αυτοσχεδιαστικά, όπου ηχογράφησα Voice and Wind, την Φωνή μου με άνεμο που φυσάει δυνατά αλλά απόλυτα μελωδικά, το Backyards με τον από την

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Θεσσαλονίκη συνεργάτη μου συνθέτη/κιθαρίστα/ηχολήπτη Βασίλη Στεργίου, (η Μουσική σε μία από τις ταινίες είναι και δική του), το αυτοσχεδιαστικό ντουέτο: “Venetian Road” που ηχογράφησα το 2005 στο Λος Άντζελες μαζί με τον στενό μου συνεργάτη κιθαρίστα/ηχολήπτη/παραγωγό Ronan Chris Murphy, ο δίσκος Water πού ηχογράφησα σε ένα υπόγειο πάρκινγκ με τέλεια Ακουστική στο Δυτικό Χόλυγουντ γιά ένα θεατρικό στο Hollywood, 2 ταινίες Noir, σε σκηνοθεσία του φίλου και συνεργάτη μου Κωνσταντίνου Ησαΐα, με διευθυντή φωτογραφίας τον αδελφό του Αλέξανδρο Ησαία, οι οποίες γυρίστηκαν επίσης στο Los Angeles γιά τις οποίες έγραψα την Μουσική, έπαιξα σαν ηθοποιός και τραγούδησα.

Με επηρέασαν διάφορα κινήματα Τέχνης, Μουσικής, Σινεμά. Ειδικά η γραφή, η Λογοτεχνία Γυναικών δημιουργών όπως της Hιlθne Cixous και της Σύλβια Πλάθ. Η Υoko Ono με μια περφόρμανς της όπου το κοινό έκοβε κομμάτια από τα ρούχα της επί ώρες. Η Barbra Streisand, Ella Fitzgerald, Billie Holiday, ο Langston Hughes ποιητής του κινήματος Harlem Renaissance, με το ποίημα του “A Dream Deferred”. Στον τομέα του σινεμά με ενέπνευσε η Maya Deren, η μητέρα του Αμερικανικού πειραματικού κινηματογράφου και της Αβάντ-γκαρντ όπως και ο Salvador Dalί και ο Luis Buρuel στις ταινίες τους. Εξπρεσιονισμός και φωτογραφία.

Αυτή η διαδρομή, με έφερε πιο κοντά στο να καταλάβω ποια πραγματικά είμαι, αλλά η σχέση μου με τον ίδιο μου τον εαυτό, ισχυροποιήθηκε μέσα από την σχέση μου με την κάμερα και με την καταγραφή. Τις ημέρες που χρειάζομαι να επικοινωνήσω με μένα, ώστε να καταλάβω και εμένα αλλά και ότι συμβαίνει γύρω μου, βιντεογραφώ. To μοντάζ της συνεργάτιδας μου παραγωγού Βαλεντίνας Καραντώνη. Πάντα έψαχνα το σπίτι μου: Home. Ίσως ο μεγάλος λόγος να είναι το ότι από 10 χρονών φύγαμε από το σπίτι μας από την Αμμόχωστο μετά την Τουρκική εισβολή του ’74 και από τότε είμαστε πρόσφυγες/ displaced. Από τότε ψάχνω παντού το Σπίτι μου.

Επειδή ταξιδεύω πολύ, το Σπίτι δεν μπορεί για μένα να είναι ένα φυσικό, ένα “κανονικό” σπίτι, αλλά μία κατάσταση: Τραγούδια και Μουσικές και στίχοι και ποιήματα γίνονται το Σπίτι μου, καλλιτέχνες και άνθρωποι γενικότερα και τελευταίως, το να καταγράφω τις ημέρες μου, το τι βλέπουν τα μάτια μου, το πως νοιώθω για ότι στο οποίο είμαι μάρτυρας, για ότι ζω. Όποτε καταγράφω με την κάμερα μου, είμαι στο Σπίτι μου. Παντού. Άρα το Σπίτι μου είμαι εγώ.

 
Πηγή: tralala.gr

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης