O… κομπέρ Μελαχρινός χτυπά εκ νέου και στρέφει αυτήν τη φορά την έρευνα σ’ ένα από τα θέματα που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον του κοινού (τηλεοπτικού και μη) εν μέσω Πάσχα.
———————–
Κυρίες και Κύριοι, καλώς ήρθατε στην αλυσίδα νυχτερινών καταστημάτων Jesus, τη μεγαλύτερη επιχείρηση για μικρά και μεγάλα παιδιά. Είμαι ο Μελαχρινός, αλλά μελαχρινός δεν είμαι. Έτσι είναι η γλώσσα: μια σύμβαση. Και στο πλαίσιο αυτής της σύμβασης, ο καθένας που ομιλεί και γράφει κατασκευάζει τη δική του πραγματικότητα.
Ας τα αφήσουμε όμως αυτά! Έχουμε ετοιμάσει για εσάς ένα υπέροχο πρόγραμμα αντάξιο των επιθυμιών σας. Βρίσκεστε λοιπόν στα Jesus. Εδώ, όπου η ενήλικη πορεία σας συναντά την παιδική σας ηλικία μέσα από τα μάτια ποιων άλλων; Ποιων άλλων; Ναι, πείτε το κυρία μου. Ναι, Lady! Πείτε το! Σωστά! Των παιδιών σας. Μπράβο Lady! Μόλις κερδίσατε μία πασχαλινή παιχνιδολαμπάδα Barbie Πριγκίπισσα – Μαγικά Μακριά Μαλλιά στην τιμή έκπληξη των 19,99 ευρώ. Από τα Jesus με αγάπη. Μόνο αγάπη αυτές τις ημέρες. Γιατί η αγάπη είναι χρήμα. Και πρέπει να πασχίζουμε γι’ αυτήν. Πάσχα.
Στα Jesus πασχίζουμε για την ελληνική οικογένεια. Στα Jesus, σας καταλαβαίνουμε. Για την ακρίβεια, σας έχουμε μελετήσει. δι-Εξοδικά. Χρόνια τώρα. Ξέρουμε πως θέλετε να ικανοποιείτε τις επιθυμίες των παιδιών σας σαν να ήταν δικές σας. Ή μήπως είναι; Ας περάσουμε όμως τώρα σε μία άλλη προβολή.
Φως παρακαλώ!
Μόλις απολαύσατε τη μία και μοναδική, την πραγματικά αθάνατη Lady από το μακρινό 1985. Το κομμάτι αυτό αποτελεί το δεύτερο single μετά την τεράστια επιτυχία: «ο έχων δύο λαμπάδες ας αγοράσει και τρίτη». Γιατί θέλει και μπορεί…
Το καρφί
Κυρίες και κύριοι, εύχομαι το Πάσχα του 2016 να φέρει αγαλλίαση και ηρεμία στις ψυχές όλων μας. Είθε ο Ιησούς, μέγας χορηγός του καταστήματός μας και της αποψινής βραδιάς, να οδηγεί τη σκέψη μας. Υλοποιούμε το όραμα του Χριστού με πάθος. Βάσει συγκεκριμένου πλάνου και προγραμματισμού. Ως ελάχιστο δε φόρο τιμής στη διδασκαλία του, το ευγενές όραμά του και στο πλαίσιο της ανταπόδοσης για την ευγενική του χορηγία, έχουμε οικειοποιηθεί την πεμπτουσία του οράματός του, έχουμε οικειοποιηθεί ακόμα και το ίδιο του το όνομα. Ερήμην του. Πάντα ερήμην.
Ένα όνομα στο οποίο βάζουμε χρώμα. Κι άλλο χρώμα. Κι άλλο χρώμα. Κι άλλο χρώμα. Κι άλλο χρώμα. Χρώματα! Χρώματα παρακαλώ! Απεριόριστα χρώματα που ξεπηδούν από τις μύτες παιδικών μαρκαδόρων. Σπάνε τη μονοχρωμία του αίματος στον Σταυρό. Το ψυχρό χρώμα του καρφιού πάνω στο χέρι.
Θυμάσαι; Πώς πίεζες τη μύτη του μαρκαδόρου και αποτύπωνες τη χαρά; Κι ενίοτε τη θλίψη; Και τράβαγες το παντελόνι του μπαμπά σου για να του ζητήσεις κι εκείνο το κουτί με τις ξυλομπογιές; Και που μετά θα δάγκωνες τις άκρες τους μέχρι να αποκαλυφθεί η μύτη τους κι εσύ να αποκτήσεις χρωματιστά δόντια; Γευόσουν τα χρώματα. Χρώματα που σε μεθούσαν. Σε ζάλιζαν. Η ανάμνηση αυτής της διαδικασίας σε κάνει να ξεχνάς τα προβλήματά σου.
Ο λαβύρινθος
Κυρίες και κύριοι, στα Jesus μπορείτε να συναντήσετε εκ νέου την παιδική σας ηλικία με μια απλή περιήγηση στους διαδρόμους του καταστήματός μας: διάδρομοι φτιαγμένοι ειδικά για εσάς, προσεκτικά κατασκευασμένοι για να δημιουργήσουν το γεωμετρικό σχήμα μιας «βιώσιμης ακολουθίας». Θυμάμαι τότε που ήμουν παιδί και με έφερνε ο μπαμπάς μου εδώ. Κάθε Πάσχα. Θυμάμαι μια φορά που του είπα:
«Μπαμπά, αυτό το μέρος μοιάζει πάρα πολύ με λαβύρινθο». Μια φορά μού άφησε το χέρι και τον έχασα. Φοβήθηκα. Έψαχνα να βρω την έξοδο. Δι-έξοδο. Είδα ένα πλήθος ανθρώπων να κρατά λαμπάδες. Ένιωσα πως αυτή ήταν η Έξοδος. Τους ακολούθησα. Έγινα ένα με αυτούς. Άθελά μου. Από ανάγκη. Αρχικά. Είχα τα αφτιά μου και τα μάτια μου ανοικτά. Χρώματα παντού και μυρωδιά πλαστική. Συναντήσαμε τη Νονά. Πλαστική στα μούτρα. Κούκλα πλαστική και μια λαμπάδα στα χέρια μου. Σάστισα. Κούκλα πλαστική και μια λαμπάδα στα χέρια του γιου μου. Τώρα πια ήμουν στην ηλικία του πατέρα μου και κρατούσα από το χέρι τον γιο μου.
H Νονά παρέμενε απαράλλακτη. Επανερχόταν δριμύτερη ως η ρετρό εικόνα μιας ασθμαίνουσας ευημερίας. Από τη μακρινή δεκαετία του ’80. Κιτς σημαίνον μιας σθεναρά αντιστεκόμενης υποκουλτούρας που όμως εξακολουθεί να παράγει κέρδος 30 χρόνια μετά. Φοβερό! Τότε ήταν «mainstream». Το μάτι μου έπεσε σ’ έναν χρωματιστό κάδο σκουπιδιών με την επιγραφή «trash». Κάποτε βρισκόταν στη γωνιά του παιδικού μου γραφείου. Μπήκα και κρύφτηκα εκεί μέσα. Τότε κρυβόμουν από τον μπαμπά. Τώρα κρυβόμουν από εμένα. Βρήκα ένα χαρτάκι που έγραφε: «Jumbo, όπως λέμε Jesus».
Σήκωσα με το κεφάλι μου ελάχιστα το καπάκι του κάδου και τα μάτια μου έγιναν το μάτι του κινηματογραφικού φακού: εστίαση στο απαστράπτον δακτυλίδι της Lady. Σκέφτηκα πως ίσως είναι η Μητέρα του Jesus. Ξανακοίταξα το χαρτάκι στα χέρια μου. Ξανακοίταξα το δακτυλίδι. Σκέφτηκα πως η Lady ήταν η Μητέρα του Χρήματος. Ένας εργαζόμενος των Jesus σήκωσε απότομα το καπάκι του κάδου και με ρώτησε από ψηλά:
«Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;»
«Εσύ τι δουλειά έχεις εδώ;» τον ρώτησα.
«Εγώ έχω δουλειά» υπερηφανεύτηκε.
«Και αρκεί αυτό;» τον ρώτησα.
«Ναι, τουλάχιστον έχω δουλειά. Είναι σημαντικό στις μέρες μας, όταν οι άλλοι δεν έχουν» αποκρίθηκε με βλέμμα κενό και μελαγχολικό.
Ο φαλλός
Γέμισε τις άδειες του τσέπες με χρωματιστούς μαρκαδόρους. Πέταξε στον κάδο έναν χαλασμένο κόκκινο. Έφυγε τρέχοντας. Άρπαξα τον μαρκαδόρο και τον σήκωσα ψηλά. Χρώμα παρακαλώ! Χρώμα αναδυόμενο από ηλικία παιδική. Παιδικότητα. Αγάπη ευλαβική προς τα παιδιά. Θρησκευτική ευλάβεια. Θρησκευτικότητα. Κυρίες και κύριοι, στο σημείο αυτό με ειδοποιούν πως μπορούμε να κληρώσουμε ένα ηλεκτρικό blender χειρός! Όλα στο blender!
Με απόλυτο σεβασμό σε όσα εκείνος δίδαξε: την ταπεινότητα, την απλή ζωή, την αποστροφή προς τα υλικά αγαθά και την απληστία, τη συνειδητοποίηση των πραγματικών αναγκών του ανθρώπου. Ειλικρινά, στα Jesus, πασχίζουμε για όλα αυτά, όπως πάσχισε κι εκείνος. Κι επειδή Πάσχα χωρίς κεριά δεν γίνεται, οι σερβιτόροι μας θα σας μοιράσουν τώρα αμέσως κεριά, τα οποία θα περιβάλλονται από χαρτόνια με το brandname των Jesus. Αγκαλιάζουμε τρυφερά το όνομά του. Περιβάλλουμε και προστατεύουμε τη φλόγα της διδασκαλίας του. Τιμής ένεκεν. Σε εκείνον.
Η καιόμενη φλόγα των κεριών φωτίζει τα βλέμματα όλων εσάς, που τόσα χρόνια παραμένετε πιστοί σε εκείνον. Πιστοί σε εμάς. Πιστοί ακόλουθοι. Followers! Like σ’ εμάς. Σ’ εσάς. Σε όλους μας. Μοιράζεστε το όραμά μας. Κοινωνοί του οράματός μας. Του δικού του οράματος. Ενός οράματος που θέτει στο επίκεντρο τα παιδιά. Την παιδικότητα. Την παιδική αφέλεια. Αφέλεια. Ενηλίκων. Η Νονά είναι εδώ να δώσει τα δώρα στα μικρά και τα μεγάλα παιδιά. Για τους μεγάλους μας φίλους η Lady φέρνει δώρα λεκτικά: «Χτύπα σαν άνδρας». Άλλωστε, η πρόθεση δεν είναι που μετράει; Γι’ αυτό προσφέρουμε σ’ εσάς τους γονείς τη Lady!
Θυμάστε πόσο ήσασταν τότε; Μάλλον κοντά στην ηλικία των παιδιών σας. Εμείς σας δίνουμε τη δυνατότητα να ικανοποιήσετε εκ νέου ή για πρώτη φορά τον εαυτό σας. Τις επιθυμίες σας τις κάνουμε ανάγκες. Σήμερα είναι επιτακτικό να ονομάσουμε την επιθυμία ανάγκη. Διότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια να ικανοποιηθούν οι επιθυμίες. Οπότε, ας τις ικανοποιήσουμε ονομάζοντάς τις ανάγκες. Επιλέγουμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες σας λοιπόν! Και μέσω αυτής της επιλογής μας σάς προσφέρουμε εκατομμύρια άλλες επιλογές.
Σας παρέχουμε σακούλες για να τοποθετήσετε τις επιλογές σας εκεί μέσα. Σακούλες ως κεκαλυμμένες μήτρες αναμένουν τη διείσδυση του φαλλού σας. Φαλλός ως δύναμη αγοραστική. Πώς είναι να πηδάς τη σακούλα, άραγε; Ξανά και ξανά και ξανά και ξανά.. Προσοχή! Μη σκίσεις τη σακούλα. Η αέναη επαναληπτικότητα της διείσδυσης οφείλει να μοιάζει με πράξη θρησκευτική. Είναι η τελετή. Η σύγχρονη τελετή.
Η Σταύρωση
Κυρίες και κύριοι! Είστε έτοιμοι να παρακολουθήσετε την πραγματική σταύρωση; Η Lady συναντά τον Johann Sebastian Bach και το έργο του «Τα Κατά Ματθαίον Πάθη» BWV 224 σε μία μουσική συνάντηση έκλειψη. Κάντε like και share το ακόλουθο link και θα μπείτε στην πλήρωση. Τη θρησκευτική πλήρωση!
Καλό Πάσχα!
Πηγή: toperiodiko.gr/ Mind the gap (between the word and the meaning)
