Σύμφωνα με μια νέα ολλανδική μελέτη, ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς επαινούν κι επιβραβεύουν τα παιδιά τους σχετίζεται με τα επίπεδα ναρκισσισμού που αυτά αναπτύσσουν.
Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι τα άτομα με υψηλά επίπεδα ναρκισσισμού πολύ συχνά θεωρούν τους εαυτούς τους καλύτερους από τους άλλους, ζουν για την προσωπική τους επιτυχία και περιμένουν ιδιαίτερη μεταχείριση. Όταν μάλιστα αποτυγχάνουν δεν είναι καθόλου ευχάριστο να βρίσκεται κανείς κοντά τους ενώ συχνά μπορεί να έχουν ακόμα και βίαια ξεσπάσματα.
Στη μελέτη συμμετείχαν 565 παιδιά ηλικίας 7-12 τα οποία αξιολογηθήκαν ως προς τις ναρκισσιστικές τους τάσεις όπως είναι το αίσθημα ανωτερότητας και η ικανοποίηση από τον εαυτό. Οι ερευνητές επίσης ρώτησαν τους γονείς πόσο συχνά και με ποιο τρόπο προσφέρουν στα παιδιά επαίνους ή άλλου τύπου επιβραβεύσεις.
Τα παιδιά που άκουγαν από τους γονείς τους ότι είναι ανώτερα από τα άλλα σε κάθε περίπτωση, είχαν υψηλότερα επίπεδα ναρκισσισμού σε σύγκριση με τα παιδιά που είχαν μια πιο ρεαλιστική εικόνα του εαυτού τους. Αυτό παρατηρήθηκε ενδεχομένως γιατί η συνεχής υπέρ-επιβράβευση των παιδιών τα οδηγεί να πιστεύουν ότι είναι εξέχοντα άτομα που αξίζουν πάντα ειδική μεταχείριση.
Οι γονείς πρέπει βέβαια να είναι ζεστοί και στοργικοί με τα παιδιά τους αλλά όχι να τα επαινούν συνεχώς χωρίς λόγο. Αν οι γονείς επιβραβεύουν συνεχώς το παιδί τους ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά του δεν μπορούν να ελπίζουν ότι αυτό θα συμπεριφέρεται σωστά. Ο έπαινος και η επιβράβευση λειτουργούν καλά όταν λαμβάνουν χώρα σε ένα λογικό πλαίσιο, για παράδειγμα μετά από κάποιο επίτευγμα του παιδιού.
Υπάρχουν βέβαια και οι ειδικοί που έχουν τις ενστάσεις τους σχετικά με τα ευρήματα της μελέτης. Αρχικά επισημαίνεται ότι οι γονείς δεν είναι η μοναδική επιρροή που δέχεται το παιδί. Οι δάσκαλοι, οι συμμαθητές, τα αδέλφια και πολλοί άλλοι μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο που αισθάνεται για τον εαυτό του και τη συμπεριφορά του προς τους άλλους.
Στη συνέχεια τίθεται το θέμα των διαφορών σε εθνικό επίπεδο και τονίζεται ότι τα παιδιά για παράδειγμα στις ΗΠΑ μπορεί να είναι διαφορετικά από τα παιδιά στην Ολλανδία. Τέλος, παρατηρείται ότι η ηλικία των παιδιών της μελέτης είναι πολύ μικρή για να μιλήσει κανείς για ναρκισσιστικά στοιχεία προσωπικότητας, από τη στιγμή που ο σχηματισμός τους ολοκληρώνεται περίπου στην ηλικία των 18.
Όλοι φαίνεται να συμφωνούν πως οι γονείς που χτίζουν μια σχέση εμπιστοσύνης με τα παιδιά τους δίνοντας τους ειλικρινή ανατροφοδότηση σε συνδυασμό με ενθάρρυνση και υποστήριξη μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά στην καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης και του αισθήματος ασφάλειας. Η θετική ανατροφοδότηση στο βαθμό που είναι ακριβής και κατάλληλη μπορεί να ενισχύσει το αίσθημα αυτοεκτίμησης του παιδιού.
Οι ερευνητές ωστόσο ισχυρίζονται ότι η μελέτη τους έρχεται να ενισχύσει έναν όγκο ερευνητικών δεδομένων που δείχνουν ότι η γονεϊκή υπερτίμηση οδηγεί σε υψηλά επίπεδα ναρκισσισμού στην μετέπειτα ζωή γιατί τα παιδιά βλέπουν τους εαυτούς τους όπως τα βλέπουν οι σημαντικοί άλλοι.
Οι ερευνητές δεν αποκλείουν τη σχέση άλλων παραγόντων, όπως είναι οι γενετικοί, με το ναρκισσισμό, αλλά, σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα, στον πυρήνα του βρίσκεται η καλλιέργεια μιας υπερεκτιμημένης, μη ρεαλιστικής εικόνας εαυτου.
Πηγή: abcnews
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
