Το σκηνικό αποστειρωμένο. Λες και όλη η ταινία, «The Killing of a Sacred Deer» (Η θυσία του Ιερού ελαφιού) εξελισσόταν στο απόλυτα ψυχρό περιβάλλον ενός χειρουργείου μιας high technology κλινικής. Όλα αρχίζουν με μια καρδιά που πάλλεται και που μόλις είχε αφαιρεθεί. Στην ουσία πρόκειται για τη μόνη στιγμή συναισθηματισμού σε όλη την ταινία. Πολλοί είπαν μετά την προβολή της στο αγωνιστικό τμήμα των Καννών πως αν ο Stanley Hopkins ήθελε να κάνει μια ανάλογη ταινία με την ανάλογη θεματογραφία τότε απλώς θα κόπιαρε την ταινία του Λάνθιμου. Η Nicole Kidman που βρίσκεται πιθανότητα στο πιο μεστό σημείο της καριέρας της ερμήνευσε άψογα το ρόλο της. Ενώ ο Colin Farrell που πλέον γνωρίζει καλά τον Λάνθιμο, καθώς είναι η δεύτερη ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη στην οποία πρωταγωνιστεί, εκτέλεσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα καθήκοντα που του επέβαλε ο ρόλος του.
Στην ουσία για άλλη μια φορά στον ελληνικό κινηματογράφο έχουμε έναν σκηνοθέτη που διαπραγματεύεται με τον εαυτό του την ιστορία και την μοίρα του ανθρώπου τον Μύθο των Ατρειδών. Η Nicole Kidman που βρίσκεται πιθανότητα στο πιο μεστό σημείο της καριέρας της ερμήνευσε άψογα το ρόλο της
Με μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία σε όλες τις εκφάνσεις από τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο που και αυτός πάλεψε με τα στοιχεία και τα θηρία του Θηβαϊκού Κύκλου ο Λάνθιμος επανέρχεται στον αρχέγονο μύθο της θυσίας της Ιφιγένειας και του Αγαμέμνονα έτσι ώστε να σωθούν οι άλλοι, οι περισσότεροι.
Το σενάριο όπως πολλοί τόνισαν μετά την προβολή του Ευθύμη Φιλίππου με την εποπτεία του Λάνθιμου είναι όπως και τα προηγούμενα του ιδίου σεναριογράφου κυνόδοντας και αστακός ένα σενάριο που θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει άρρωστο.
Οι πρωταγωνιστές καλούνται να υπομείνουν ή μάλλον να υποκύψουν στην μοίρα τους. Κάθαρση δεν υπάρχει ούτε καν στο τέλος της ταινίας. Η ζωή συνεχίζεται και οι άνθρωποι υπομένουν ξέροντας ότι δεν ,μπορούν να ξεφύγουν από τη δαγκάνα της μοίρας ή του πεπρωμένου τους. Μετά το τέλος της προβολής πολλοί θεατές γιουχάισαν τον σκηνοθέτη και μια παγωμάρα πλάκωσε την αίθουσα προβολής. Έντονος προβληματισμός και πρόσωπα σκεπτικά που προχωρούσαν προς την έξοδο. Πολλοί έμπειροι κριτικοί κινηματογράφου είπαν σχεδόν ταυτόχρονα το εξής: «Μάλλον παρακολουθήσαμε τον επόμενο χρυσό φοίνικα». Ο λόγος είναι απλός ο Λάνθιμος δεν πέρασε απαρατήρητος από τις Κάννες ή θα ήταν πιο σωστό να πει κανείς ο Λάνθιμος δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητος από τις Κάννες. Και όπως γράφει και ένας Έλληνας κριτικός κινηματογράφου ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες μας έχει συνηθίσει να πιστεύουμε πως θα ήθελε πολύ στην καριέρα του να είναι σκηνοθέτης και όχι κριτικός αλλά δεν τα κατάφερε, ο Λάνθιμος κατάφερε να εισέλθει και να εγκατασταθεί στον μαγικό κόσμο της αμερικανικής βιομηχανίας του κινηματογράφου και να λέει απευθυνόμενος εδώ σε εμάς: «Εκεί, εκεί στην τρίτη εθνική». Η συνέχεια επί της οθόνης.
Ο Λάνθιμος μιλώντας στους δημοσιογράφους παραδέχτηκε πως το θέμα της ταινίας «είναι σκληρό» και πρόσθεσε: «Στα γυρίσματα όμως η ατμόσφαιρα δεν ήταν καθόλου σκοτεινή. Προσπαθώ να μην παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά και να δημιουργώ και το ίδιο κλίμα και για τους συνεργάτες μου».
«Με τη Νικόλ είχαμε ένα αστείο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων: «μην ξεχνάς ότι πρόκειται για κωμωδία. Το πιστεύω αυτό. Γιατί μόνο όταν αποτινάξεις τη βαρύτητα και τη σοβαροφάνεια μπορείς να δημιουργήσεις κάτι ενδιαφέρον και αληθινό» εξήγησε ο σκηνοθέτης.
Στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε η Nicole Kidman τόνισε καθισμένη δίπλα στον Λάνθιμο: «Προσπαθώ να παραμένω πολύ θαρραλέα και ανοιχτόμυαλη, να δοκιμάζω πράγματα και να στηρίζω σκηνοθέτες στους οποίους πιστεύω» και συμπλήρωσε: «Βρίσκομαι στο στάδιο της ζωής μου όπου προσπαθώ να λειτουργώ σαν να είμαι 21 ετών και να ξεκινάω την καριέρα μου».
«Θέλω να ξεπερνώ τα όριά μου και σκηνοθέτες σαν τον Γιώργο Λάνθιμο μπορούν να σε ωθήσουν προς μια τέτοια κατεύθυνση. Πολλές φορές ο Λάνθιμος ζητούσε από τους ηθοποιούς να μην κάνουν τίποτε και αυτό είναι πολύ δύσκολο για έναν ηθοποιό», εξήγησε η ίδια.
Φωτογραφίες από: festival-cannes.com
