Ημέτεροι, συγγενείς, φίλοι, σύζυγοι στελεχώνουν τις πολιτικές αυλές, σε μία διαχρονική αλυσίδα ευνοιοκρατίας που αλλάζει απλώς χρώμα… Οι δημόσιες τοποθετήσεις ευέλικτα τροποποιούνται ανάλογα με τη μορφή εξουσίας και οι καταγγελίες αλλάζουν μέτωπα.
Ο σκληρός πόλεμος Αλέξη Τσίπρα – Κυριάκου Μητσοτάκη, με φόντο νεποτισμό και οικογενειοκρατία, μόλις ξεκίνησε και αναμένεται αδυσώπητος.
Ακολούθησε ανακοίνωση της ΝΔ περί «στελέχωσης του κράτους με συγγενείς και φίλους» και ανταπάντηση από το Μαξίμου – χωρίς αναφορά ωστόσο στην… ταμπακιέρα – για «ρεκόρ θράσους της ΝΔ» καθώς «η οικογένεια Μητσοτάκη είναι το Δημόσιο».
Άλλο θεωρία, άλλο πράξη
Βασικό μειονέκτημα του Μαξίμου είναι ότι η θεωρία υπονομεύεται από την πράξη καθώς η λίστα με τους διορισμούς διαρκώς μεγαλώνει. Του διορισμού της Αθανασίας Ψαρουδάκη, συζύγου του εξαδέλφου του πρωθυπουργού Γιώργου Τσίπρα, ως μετακλητής υπαλλήλου στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σπίρτζη, είχαν προηγηθεί και άλλοι διορισμοί. Με βασικότερο, ίσως, τον διορισμό του Γιώργου Τσίπρα στη θέση του γενικού γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Στο ίδιο έργο θεατές και στην περίπτωση των ανιψιών του Νίκου Βούτση, Ευάγγελου και Γιώργου Καλπαδάκη στις θέσεις του συμβούλου του πρωθυπουργού και στο γραφείο του αντιπροέδρου της Βουλής, αντιστοίχως.
Παρόμοια κατάσταση τόσο στην υπόθεση της συντρόφου του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, Ιφιγένειας Καμτσίδου ως πρoέδρου της ΕΚΔΔΑ όσο και σε εκείνης του αδελφού της Έλενας Κουντουρά, Νίκου Κουντουρά ως συμβούλου στο υπουργείο Πολιτισμού.
Οι περιπτώσεις διορισμών που καταρρίπτουν τη θεωρία του Μαξίμου συνεχίζονται με χαρακτηριστικές τις υποθέσεις:
«Βούκινο» στο εξωτερικό
Εκτενή ρεπορτάζ για τους διορισμούς ημετέρων φιλοξένησαν και το Spiegel Online, το Focus και η Bidl, υπενθυμίζοντας μάλιστα δήλωση του Αλέξη Τσίπρα δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές ότι «θα εμπιστευτούμε τη μοίρα του λαού μας στους πιο ικανούς και τους πιο έντιμους». Μπορεί όντως να είναι οι πιο ικανοί και οι πιο έντιμοι…
Το γεγονός όμως ότι λαμβάνουν σωρηδόν δημόσια οφίκια σύζυγοι, αδέλφια, εξαδέλφια, τέκνα και παλιά κομματικά στελέχη επαναφέρει το διαχρονικό «κλισέ» ότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια.