Είθισται σε προεκλογικές περιόδους να κυκλοφορούν φήμες, οι οποίες κάποτε επιβεβαιώνονται, ενώ τις περισσότερες φορές καταλήγουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ως ανυπόστατες φαντασιώσεις σεναριογράφων και αβανταδόρων.
Τούτη τη φορά κάτι περισσότερο από φήμη φαίνεται ότι κινείται, στο περιθώριο διαβουλεύσεων οικονομικών παραγόντων και πολιτικών προσωπικοτήτων ευρωπαϊκών χωρών αλλά και της επέκεινα του Ατλαντικού αυτοκρατορίας…
Η χώρα μας βρίσκεται αυτήν τη στιγμή πολύ κοντά στο κούρεμα του εφιάλτη των τελευταίων ετών, που ακούει στο όνομα χρέοςΜία κινητικότητα μεταξύ πολιτικού και οικονομικού άξονα, με τους τραπεζίτες να βρίσκονται σε εγρήγορση για μία πιθανή εξέλιξη σε σχέση με την τύχη του ελληνικού χρέους.
Ενώ φαινομενικά έντυπα του συντηρητικού χώρου εντός και εκτός Ελλάδας ασκούν απροκάλυπτη τρομοκρατία στους Έλληνες ψηφοφόρους, εν όψει εκλογών, για τις συνέπειες που θα είχε στην οικονομία μία πιθανή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω των θέσεών του στην αποπληρωμή του χρέους, ενώ απειλούν ακόμα και με έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, στα παρασκήνια συζητούν έντονα για το αυτονόητο: το κούρεμα του ελληνικού χρέους, το οποίο -αποτελεί κοινό μυστικό πλέον- είναι αδύνατον να ικανοποιηθεί.
Είναι φανερό ότι βαδίζουμε προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, που συνιστά και τη μοναδική λύση 
προκειμένου να πάρει μπροστά η μηχανή της ελληνικής οικονομίας, η Ελλάδα να μπει στις αγορές και οι επενδυτές να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
Σε τελική ανάλυση, κάτι τέτοιο συμφέρει και τους δανειστές, εφόσον κι εκείνοι έχουν πεισθεί ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δεν υπάρχει περίπτωση τα οφειλόμενα να επιστρέψουν ποτέ στα ταμεία τους.
Η Ελλάδα είναι κατά το κοινώς λεγόμενο στην εμπορική αργκό «μαγαζί γωνία» και δεν θα την άφηναν ποτέ στην τύχη της όλοι αυτοί οι κύριοι.
Λιγότερο έλκει τα διεθνή συμφέροντα η γεωπολιτική της θέση από το επενδυτικό της ενδιαφέρον αυτήν τη στιγμή.
.jpg)
Η περίοδος του κλασικού ψυχρού πολέμου έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Λαμβανομένης υπ’ όψιν της σύγχρονης τεχνολογίας, της αλλαγής των συνόρων σε επίπεδο πολιτικών συμφερόντων και συγκρούσεων, αλλά και των ζωνών μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης, αλλάζει νομοτελειακά και ο τρόπος ανάλυσης – πρόβλεψης των πιθανών εξελίξεων.
Η Ελλάδα μπροστά στην κοσμογονία ενός ακήρυκτου πολέμου, την ασφυκτική συγκέντρωση του παγκόσμιου πλούτου και την παγκόσμια οικονομική κρίση μπορεί και πρέπει να παίξει το δικό της χαρτί.
Αυτό οφείλουν να το καταλάβουν πρωτίστως οι πολιτικοί μας, οι οποίοι μέσα από μια διαδικασία υγιούς συναίνεσης, παρακάμπτοντας μικροπολιτικά συμφέροντα, μπορούν να κερδίσουν περισσότερα για τον τόπο εκμεταλλευόμενοι τις συγκυρίες.
Η χώρα μας βρίσκεται αυτήν τη στιγμή πολύ κοντά στο κούρεμα του εφιάλτη των τελευταίων ετών, που
ακούει στο όνομα χρέος. Έναν εφιάλτη του οποίου υπό τις παρούσες συνθήκες ούτε τα τοκοχρεολύσια δεν έχει ελπίδα να ικανοποιήσει.
Οι Έλληνες αδυνατούν να αντιμετωπίσουν περισσότερα χρόνια οικονομικής ασφυξίας. Το γνωρίζουν οι αρχιτέκτονες της τρόικας αυτό, όπως πολύ καλά το γνωρίζουν και οι αρθρογράφοι των εκβιαστικών δημοσιευμάτων περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, περί πτώχευσης και διαφόρων άλλων τρομοκρατικών σεναρίων.
Τίποτα από όλα όσα αναφέρουν δεν πρόκειται να συμβεί. Εάν ρίξετε μια ματιά στα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, ακόμα και μέσα στο Βερολίνο, ακούγονται ξεκάθαρα οι θέσεις της έντιμης πλευράς, ότι αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας ισοδυναμεί με τα εγκλήματα πολέμου των ναζί και πως μία πιθανή έξοδός μας, ακόμα και τώρα, θα επέφερε μόνο στη Γερμανία ένα πλήγμα της τάξεως των 70 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Σήμερα και όχι τότε, πριν από μερικά χρόνια, όταν ανεπαρκείς πολιτικοί της χώρας παρέδωσαν την Ελλάδα ως πειραματόζωο στα εργαστήρια των τροϊκανών επιστημόνων…
Εάν κάτι τέτοιο (κούρεμα) συμβεί στις επόμενες 10 ημέρες, είναι επίσης φανερό ότι το διεθνές πολιτικό παιχνίδι που παίζεται είναι ακόμα πιο επικίνδυνο για τα συμφέροντα του τόπου, ο οποίος, ακόμα και εάν δεν διαθέτει πολιτικούς του επιπέδου που απαιτείται για να διεκδικήσουν όσα οι συγκυρίες και οι εξελίξεις μπορούν να του προσφέρουν, θα πρέπει να τους εφεύρει.
Σίγουρα θα αναρωτηθείτε, αφού είναι να συμβεί και το θέλουν, γιατί δεν το λένε. Φυσικά δεν πρέπει να το φωνάξουν ποτέ, καθώς είναι γνωστό ότι το θάρρος και η καλή ψυχολογία αυξάνουν τις καταναλωτικές και πληθωριστικές τάσεις στις απείθαρχες κοινωνίες.
Ναι, οι Έλληνες οφείλουν να μπουν σε ένα παιχνίδι με κανόνες. Να παράγουν και να επιβιώνουν από τα κόπια τους κι όχι από τα δανεικά. Να μπουν, όμως, με τρόπο ανθρώπινο και όχι με διαδικασίες και μεθόδους Άουσβιτς…
