.jpg)
Του Μιχάλη Παπανίδη
«Κι αν αυτήν τη φορά το ΔΝΤ επιβεβαιωθεί»;
Ο σχεδιασμός δεν μπορεί να αλλάξει, βεβαίως, και οι συζητήσεις για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους πρέπει, πάση θυσία, να καταλήξουν θετικά κάποιες ημέρες πριν από το τέλος Μαΐου
Όχι μόνο, όμως, στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Εξίσου προβληματισμένη είναι και η αξιωματική αντιπολίτευση, που βλέπει τις προσδοκίες της για διακυβέρνηση σε τροχιά ανάπτυξης να ξεθωριάζουν επικίνδυνα. Χαρακτηριστική είναι η αμηχανία που χαρακτήριζε τη σχετική ανακοίνωση της ΝΔ για τις προβλέψεις του ΔΝΤ, που περιορίστηκε σε μικροπολιτικό χαρακτήρα και γενικόλογη επίθεση στην κυβερνητική πολιτική.
Το κλίμα που κυριαρχεί στην κοινωνία ούτε «μαζεύεται» από την κυβερνητική προπαγάνδα ούτε είναι εκμεταλλεύσιμο από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο κόφτης έρχεται
Τα μέτρα έρχονται πιο νωρίς απ’ ό,τι θα ήθελε, θα περίμενε και θα προγραμμάτιζε το πολιτικό σύστημα, και αυτό δεν φαίνεται να μπορεί να αλλάξει. Τα όρια τα βάζει η υπερφορολόγηση πολιτών και επιχειρήσεων, που μοιραία θα αρχίσει να υπο-αποδίδει χρόνο με τον χρόνο.
Από την άλλη, η καταναλωτική καθίζηση προαναγγέλλει μείωση του ΑΕΠ, κλείσιμο επιχειρήσεων και ανάσχεση στην πορεία μείωσης της ανεργίας. Μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος να σπεύδει να διαβεβαιώσει ότι «η υπεραπόδοση της ελληνικής οικονομίας είναι διαρκής», αλλά ελάχιστους καθησυχάζει.
Η κυβέρνηση πηγαίνει με πολύ χαμηλές προσδοκίες στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤΤο χειρότερο είναι ότι οι αναφορές και οι εκτιμήσεις περί νέων μέτρων ύψους 2,7 δισ. ευρώ για το 2018, όπως προέκυπτε από την έκθεση του Ταμείου, δεν αποκλείεται να επιβεβαιωθούν κι έτσι ακόμη και μετά το καλοκαίρι να εφαρμοστούν περαιτέρω δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις.
Η κυβέρνηση πηγαίνει με πολύ χαμηλές προσδοκίες στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, αναμένει όμως έντονη κινητικότητα κατά το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου με συζητήσεις ανάμεσα στον ESM, το Ταμείο και την ΕΚΤ για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα του χρέους, αλλά και τους όρους συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, θετική κατάληξη και συμβιβαστική πρόταση εφ’ όλης της ύλης στο Eurogroup της 22ας Μαΐου.
Σε κάθε περίπτωση, το Μαξίμου ξορκίζει τα σενάρια των καθυστερήσεων και της χρονικής μετάθεσης των οριστικών αποφάσεων το φθινόπωρο. Κάτι τέτοιο θα αποτελείωνε την ελληνική οικονομία και ενδεχομένως να οδηγούσε την κοινωνία στο σημείο… βρασμού.
