του Κώστα Μπετινάκη
Για την απάτη της ΜΚΟ «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» έχει συλληφθεί ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Τζεβελέκος, (κάποτε δημοσιογράφος στην “Εξόρμηση”) ενώ έχει σχηματιστεί ποινική δικογραφία σε βάρος ακόμη έξι ατόμων.
Ανάμεσά τους είναι και ο αποκαλούμενος από πολλούς “μυστηριώδης” Άλεξ Ρόντος, καθώς σύμφωνα με την ΕΛΑΣ ως γενικός γραμματέας της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών, υπέγραφε ώστε τα χρήματα να πηγαίνουν στην συγκεκριμένη ΜΚΟ. Ο ίδιος χειριζόταν και τα “μυστικά κονδύλια” που άντε βρες που πηγαίναν εκείνα τα χρήματα για τα οποία δεν απαιτούνται παραστατικά.
Σε βάρος του κ. Ρόντου έχει σχηματιστεί δικογραφία για απιστία και ψευδή βεβαίωση.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο σπαρασσόμενο από τον εμφύλιο Νότιο Σουδάν, ως εντεταλμένος σύμβουλος της ΕΕ. Η είδηση πρωτοδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Deutsche Welle: “Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στέλνει στην περιοχή ως ειδικό εντεταλμένο τον διπλωμάτη (ποιας χώρας άραγε είναι διπλωμάτης;) Άλεξ Ρόντο, «προκειμένου να συμβάλει στην πολιτική επίλυση του προβλήματος», όπως ανακοίνωσε μέσω twitter η εντεταλμένη της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική, λαίδη Κάθριν Άστον”.
Την εποχή που ήταν “εξ απορρήτων” του ΓΑΠ του ελάσσονα, (όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών), είχε προκαλέσει συχνά αντιδράσεις, κυρίως όταν έγινε έρευνα από το ΣΔΟΕ σχετικά με πληρωμές του Υπουργείου εξωτερικών, προς διάφορες ΜΚΟ για ποσό ύψους 400 εκατομμυρίων ευρώ.
Είναι στο Σουδάν;
Τελευταία φορά που είχαμε ασχοληθεί με τον περιβόητο Άλξ Ρόντος ήταν στις 29 Μαρτίου 2012. Ήταν όταν o μυστικοσύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού ΓΑΠ του ελάσσονα είχε αναλάβει ξανά δράση…
Ποιος όμως είναι ο Άλεξ Ρόντος, ποια η σχέση του με τον Γιώργο Παπανδρέου και ποιες αποστολές είχε αναλάβει -στα κρυφά πάντοτε- για λογαριασμού του υπουργείου Εξωτερικών;
Ο Άλεξ Ρόντος λοιπόν, τότε, με διακομματική στήριξη (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ), είχε ορίσθεί ως ειδικός εκπρόσωπος της Ε.Ε. για το Κέρας της Αφρικής, με την αποστολή του προκαθορισμένο να λήγει στις 30 Ιουνίου 2012.
Η απόφαση διορισμού του είχε υπογραφεί στις 04/11/2011 επί Σταύρου Λαμπρινίδη και δημοσιεύτηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2011.
Στην απόφαση την οποία συνυπέγραφε και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Δήμας, άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο παράτασης της θητείας του, ενώ ο διορισμός –ειπώθηκε- πως έγινε ύστερα από πρόταση της Κάθριν Άστον, αρμόδιας για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άτυπος διαπραγματευτής στα Σκόπια
Στο ΕΘΝΟΣ της 29 Σεπτεμβρίου 2010 ο Γ. Δελαστίκ έγραφε: «Το όνομα της ΠΓΔΜ θα το αποφασίσει τελικά ο διαβόητος, απαίσιας πολιτικής φήμης, Άλεξ Ρόντος; Οι ανησυχίες για τον ρόλο που έχει παίξει αυτός ο στενός φίλος του Γιώργου Παπανδρέου, προσέλαβαν τις διαστάσεις πανικού όταν είδαμε τον τότε υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα να αισθάνεται υποχρεωμένος να αποκαλύψει -και μάλιστα από τη Νέα Υόρκη!- με έμμεσο αλλά σαφέστατο τρόπο τη διεξαγωγή μυστικών διαπραγματεύσεων για την ονομασία των Σκοπίων”. Μείζον θέμα, είχε προκύψει, με την άσκηση της εξωτερικής μας πολιτικής.
Είδαν το φως της δημοσιότητας, δραστηριότητες του άτυπου μυστικοσυμβούλου του Πρωθυπουργού Αλεξ Ρόντος, σχετικά με το Σκοπιανό. Μάλιστα, λέγεται, ότι υπάρχει και δεσμευτική συμφωνία για το όνομα της γειτονικής χώρας, καθώς ο ίδιος φέρεται να έχει αποδεχτεί το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονία του Βαρδάρη».
Μάλιστα, εκείνη την εποχή γινόταν λόγος για δύο παράλληλες παρασκηνιακές διαδικασίες που εξελίσσονταν κάποια στιγμή, η μία με τον Αλεξ Ρόντος και η άλλη με την κ. Μαριλένα Κοππά, στην οποία επίσης ο πρωθυπουργός ανέθεσε «ειδικά καθήκοντα» και συγκεκριμένα μια άτυπη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια».
Φυσικά, οι Αμερικανοί ήταν πλήρως ενήμεροι για το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων του Αλεξ Ρόντου – θα ήταν αδύνατον άλλωστε, να μην ήταν εκ των προτέρων ενήμεροι» (…). Το ξεχασμένο εκείνο δημοσίευμα προκαλεί αγωνιώδες ερώτημα ποιες λύσεις, ποια ονόματα δηλαδή είναι εκείνα που έχει διαπραγματευθεί εν κρυπτώ ο Αλεξ Ρόντος.
Και στο Νταβός
Άλλο δημοσίευμα που αλίευσα στο διαδίκτυο, αναφέρει ότι για το Φόρουμ του Νταβός -στο μικρό χιονοδρομικό θέρετρο που έχει την τιμή να φιλοξενεί περισσότερους ισχυρούς της πολιτικής και της οικονομίας- οι συμμετέχοντες στο Φόρουμ που υπολογίζονται σε 2.000 πληρώνουν ως και 20.000 δολάρια για να λάβουν μέρος στις συναντήσεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τεράστιες προσπάθειες να προμηθευθούν μία από τις λευκές προσκλήσεις για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ που διοργανώνεται κάθε χειμώνα στο Νταβός της Ελβετίας.
Ανάμεσα στους τακτικούς επισκέπτες του Νταβός είναι ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς, ο χρηματιστής Τζορτζ Σόρος και τελευταίως οι συνήθεις πολέμιοι της παγκοσμιοποίησης που διαδηλώνουν έξω από τους συνεδριακούς χώρους. Από την Ελλάδα, τακτικοί θαμώνες του Φόρουμ είναι ο εφοπλιστής Γιώργος Βερνίκος και ο σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών Αλεξ Ρόντος.
Φίλος και έμπιστος του τέως (ελπίζω να μην μας τον ξαναφέρουν) πρωθυπουργού, αθόρυβος και άνθρωπος ειδικών αποστολών, ο Α. Ρόντος κινείται με άνεση είτε στο υπουργείο Εξωτερικών είτε στα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή αλλά και την Αφρική.
Ποιος είναι ποιος ο Αλεξ Ρόντος;
Γεννήθηκε στην Τανζανία το 1954, και μεγάλωσε στην Αφρική. Ο A. Ρόντος σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη, κάτι που «προδίδει» και η βρετανική προφορά του. Εκανε ρεπορτάζ στην Αφρική, εργαζόμενος σε περιοδικά και εφημερίδες. Σταδιακά όμως ανακάλυψε τον κόσμο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Εργάστηκε, μεταξύ άλλων, στην Αιθιοπία, στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο και στον Λίβανο, αλλά και ως σύμβουλος στην Παγκόσμια Τράπεζα. Στη θητεία του εκείνη φαίνεται πως είχε γνωρίσει τον κατοπινό υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.
Σημείο καμπής στην καριέρα του ήταν το 1992. Τότε ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου Αμερικής Ιάκωβος τον επέλεξε για να ιδρύσει την πρώτη ανθρωπιστική ΜΚΟ της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την ονομασία Ιnternational Οrthodox Christian Charity (ΙΟCC). Από τη νέα του θέση ο κ. Ρόντος άρχισε να έρχεται σε επαφή με την ελληνική Ομογένεια και το ελληνοαμερικανικό λόμπι. Ηταν από την ίδια θέση που πρωτοήρθε σε επαφή με τον σημερινό Πρωθυπουργό, το 1996-1997.
Οι βάσεις του ισχυρού δεσμού φιλίας και εμπιστοσύνης με τον Γ. Παπανδρέου (ο οποίος ήταν τότε ακόμη αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών) μπήκαν όταν ο Ρόντος ήρθε στην Αθήνα μαζί με τον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) Αντριου Αθενς για να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους έλληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας.
Στη Βασιλίσσης Σοφίας
Το 1999 ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβε το πηδάλιο του υπουργείου Εξωτερικών διαδεχόμενος
τον Θόδωρο Πάγκαλο. Ο διατελέσας αργότερα και πρωθυπουργός, τότε στον Ρόντο ανέθεσε να στήσει εξαρχής την «Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας» (ΥΔΑΣ). Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ανθρώπων που γνωρίζουν τα πράγματα εκ των έσω, «η ΥΔΑΣ ήταν πανίσχυρη και είχε στη διάθεσή της πολλά χρήματα, ακόμη και από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου».
Τότε ήταν που σταδιακά είχε αρχίσει να αναλαμβάνει ειδικές και «επικίνδυνες» αποστολές. Μια από τις περιοχές που γνώριζε αρκετά καλά ο κ. Ρόντος ήταν η Γιουγκοσλαβία, λόγω παλαιότερης αποστολής της ΙΟCC το 1992. Επιστρέφοντας στο Βελιγράδι το 1998, άρχισε να έρχεται σε επαφή με ηγέτες της αντιπολίτευσης στον πανίσχυρο τότε Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της περιόδου, το «στρατηγείο» του βρισκόταν στο ξενοδοχείο Ηyatt της σερβικής πρωτεύουσας. Και παρά τις αντιρρήσεις που είχαν αρχίσει να διατυπώνονται από έλληνες διπλωμάτες, καθώς ο κ. Ρόντος είχε απευθείας δίαυλο επικοινωνίας με τον κ. Παπανδρέου, αποφασίστηκε η προσεκτική αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής με το βλέμμα στη «μετά Μιλόσεβιτς εποχή».
Ο Rondos αρεσκόταν να εμφανίζεται ως ο «αρχιτέκτονας» της στροφής της επίσημης πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, από τον Μιλόσεβιτς στη σερβική αντιπολίτευση». Μάλιστα, το 2000, όντας σύμβουλος του Γ.Α.Π διοργάνωσε στο Καβούρι συνάντηση με την σερβική αντιπολίτευση, στην οποία είχε προσκαλέσει και τον «διεκδικητή του θρόνου της Σερβίας», Καρατζόρτζεβιτς, τον οποίο και είχε προσφωνήσει «μεγαλειότατο». Τότε που είχε ξεχειλίσει το ποτήρι και στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν ζητήσει την απομάκρυνσή του και υποχρεώθηκε να υποβάλει παραίτηση, η οποία όμως, δεν είχε γίνει τότε, δεκτή.
Ο Α. Ρόντος έμεινε στο υπουργείο Εξωτερικών ως και τις εκλογές του 2004. Μετά την ήττα του Παπανδρέου παραιτήθηκε, αλλά οι σχέσεις τους παρέμειναν στενές. Ο Ρόντος συνέχισε να εμφανίζεται στα Συμπόσια της Σύμης, ενώ εργάζεται ακόμη και σήμερα ως σύμβουλος κυβερνήσεων και άλλων φορέων.
Σύμβουλος του Σαακασβίλι
Αυτή η πολιτικά σκοτεινή προσωπικότητα το 2008 εμφανίστηκε ως σύμβουλος του τυχοδιώκτη προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, όταν ο τελευταίος προκάλεσε πόλεμο της χώρας του με την Ρωσία και προσπάθησε να καλέσει στη Γεωργία δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Υπηρετώντας έτσι, σκοτεινά σχέδια ακραίων νεοσυντηρητικών κύκλων της Ουάσιγκτον που θα επιθυμούσαν μερικούς νεκρούς Αμερικανούς πεζοναύτες από ρωσικά πυρά τρεις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2008. Επειδή εκτιμούσαν ότι η αξιοποίηση ενός τέτοιου γεγονότος θα έδινε τη νίκη στους Ρεπουμπλικάνους εναντίον του Ομπάμα! Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος γράφει σε άρθρο του στο περιοδικό Επίκαιρα: «Ο κ. Ρόντος πρωταγωνίστησε σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων στα Βαλκάνια, εναντίον της Ρωσίας, στον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή την τελευταία δεκαετία, χρησιμοποιώντας ευρέως το όνομα Παπανδρέου. Τρεις μήνες πριν από τον πόλεμο στη Γεωργία, τον … προέβλεψε (!!!), από τις στήλες της Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν. Τέτοια οξυδέρκεια!».
Εκείνη την περίοδο, ο κ. Ρόντος ασχολείτο με την Μη Κυβερνητική Οργάνωσή του, IOCC. Αν και στην κυβέρνηση βρισκόταν η Νέα Δημοκρατία δημοσιεύματα του Τύπου ανέφεραν ότι κατόρθωσε να εισπράξει πλέον του ενός εκ. ευρώ, από τα κονδύλια που το υπουργείο των Εξωτερικών διέθεσε σε ΜΚΟ την περίοδο 2005-2009. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, μέρος των χρημάτων διατέθηκε στην Γεωργία, σύμβουλος την κυβέρνηση της οποίας ήταν ο κ. Ρόντος. (Ελεύθερος Τύπος, 9 Φεβρουαρίου 2010).
Έστησε τη γέφυρα με το Ισραήλ
Ήταν ο Α. Ρόντος που φέρεται ότι διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη νέα σχέση Αθηνών- Ιερουσαλήμ, η οποία κορυφώθηκε με την ανταλλαγή επισκέψεων του Παπανδρέου και Βενιαμίν Νετανιάου, πραγματοποιώντας ταξίδι-«αστραπή» στο Ισραήλ για συνομιλίες με την ισραηλινή ηγεσία μετά την κρίση στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις. «Την εβδομάδα που ως πρωθυπουργός τον Αύγουστο του 2010 ο κ. Γιώργος Παπανδρέου βρισκόταν στην Πάρο, δέχθηκε έναν επισκέπτη. Ο Αλεξ Ρόντος, στενός συνεργάτης του από παλιά, (από τη θητεία του ως υπουργού Εξωτερικών των κυβερνήσεων Σημίτη), έφθασε στο κυκλαδονήσι και συναντήθηκε με τον κ. Παπανδρέου. Την επομένη, μια ολιγόλογη ανακοίνωση, το γραφείο του πρωθυπουργού ανέφερε την επίσκεψη στην Αθήνα του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπίμπι Νετανιάου.
“Δεν έχω να απολογηθώ για κάτι”
Το 2004 υπήρξε από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές του «σχεδίου Ανάν», (και με άρθρα του) και θεωρείται ο άνθρωπος που προέτρεψε τον ΓΑΠ να σπεύσει να το ενστερνιστεί και να το δηλώσει δημόσια, χωρίς να περιμένει να ακούσει πρώτα την άποψη του τότε προέδρου της Κύπρου.
Με το γνωστό του πληθωρικό ύφος, ο Θόδωρος Πάγκαλος είχε εκφράσει δημοσίως τη δυσαρέσκειά του για τον ρόλο του κ. Ρόντος στο υπουργείο Εξωτερικών. Δεν τον είχε κατονομάσει, αλλά τον είχε «φωτογραφίσει», μιλώντας για «στελέχη που κινούνται στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και μιλούν αγγλικά». Οι επικριτές του επιμένουν να υποστηρίζουν ότι «είναι άνθρωπος των Αμερικανών» και ότι «κινείται έξω από κάθε θεσμικό πλαίσιο». Κατά καιρούς εμφανίζονται σε διάφορους κύκλους «πικάντικα» σενάρια, όπως:
# ότι κινείται ακόμη και σήμερα στα Βαλκάνια με ελληνικό διπλωματικό διαβατήριο χωρίς να ενημερώνει τους έλληνες πρέσβεις ή
# ότι συνομιλεί με τους Τούρκους για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Προφανώς, για λόγους ξεκαρφώματος, και έναν μήνα πριν από την απρόσμενη εκείνη επίσκεψη Νετανιάου, είχε δημοσιευθεί στο ΒΗΜΑΜΕΝ, συνέντευξη του Rondos, για να «διαψευσθούν όλες αυτές οι φήμες». Στη συνέντευξη εκείνη, για τους συνομιλητές του ο Α. Ρόντος επιμένει ότι «δεν σκοπεύω να απαντήσω δημοσίως στους επικριτές μου. Σίγουρα όσα γίνονται δεν με ευχαριστούν, αλλά την ίδια στιγμή θεωρώ ότι δεν έχω να απολογηθώ για κάτι».
Θα χρειαστεί όμως τώρα πια, να απολογηθεί στην δικαιοσύνη.