Ένα νέο φαινόμενο που τείνει να γίνει καθημερινότητα βρίσκεται σε εξέλιξη τόσο στη συνοριακή γραμμή του Έβρου όσο και στα θαλάσσια σύνορα της χώρας στο βόρειο Αιγαίο.
Εάν κάποιος ανατρέξει προσεκτικά στις πρόσφατες στατιστικές, θα ανακαλύψει πως στο Κολωνάκι ή στο Π. Φάληρο, πολλά διαμερίσματα έχουν αλλάξει χέρια και αγοράστηκαν από ΤούρκουςΤούρκοι μεσοαστοί που βρέθηκαν στο στόχαστρο του συστήματος Ερντογάν και υπέστησαν τις μαζικές εκκαθαρίσεις σε όλες τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα της Τουρκίας, μη βρίσκοντας δουλειά και κυνηγημένοι από τις κρατικές υπηρεσίες επιχειρούν να περάσουν στην Ελλάδα ζητώντας πολιτικό άσυλο.
Πριν λίγες μέρες στον Έβρο μια δασκάλα με τα δυο της παιδιά επιχείρησαν να περάσουν το ορμητικό ποτάμι με μια λέμβο και πνίγηκαν. Στις 15 Δεκεμβρίου, 33 Τούρκοι πολίτες μεταξύ των οποίων πανεπιστημιακοί και εκπαιδευτικοί με τις οικογένειές τους πέρασαν στις Οινούσσες και ζήτησαν πολιτικό άσυλο. Εχθές, 19 Φεβρουαρίου, 17 Τούρκοι στην πλειοψηφία τους πρώην δημόσιοι υπάλληλοι έφθασαν και πάλι στις Οινούσσες και ζήτησαν πολιτικό άσυλο.
«Στον εντοπισμό και τη διάσωση δεκαεπτά (17) αλλοδαπών προέβησαν στελέχη του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής. Ειδικότερα, οι ανωτέρω εντοπίστηκαν σε αμμώδη παραλία στην περιοχή “ΠΟΥΝΤΑ” Οινουσσών. Υπό τον συντονισμό του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, το πλήρωμα περιπολικού σκάφους Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. προέβη στην ασφαλή περισυλλογή των εν λόγω αλλοδαπών, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στον λιμένα Χίου. Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο» ανακοίνωσαν οι λιμενικές αρχές της Χίου.
Ψάχνοντας για ένα σπίτι
Οι μεσίτες της Αττικής αλλά και της Θεσσαλονίκης γνωρίζουν πολύ καλά πως τους τελευταίους μήνες αρκετές εκατοντάδες Τούρκοι πολίτες ψάχνουν να αγοράσουν μια κατοικία όχι πάντα για να λάβουν την περίφημη πράσινη κάρτας που προσφέρει το ελληνικό κράτος εάν κάποιος καταβάλει ένα μίνιμουμ τιμήματος 250.000 ευρώ.
Πολλοί Τούρκοι πολίτες, άντρες και γυναίκες, ερευνούν την αγορά προκειμένου να αποκτήσουν έστω και ένα μικρό διαμέρισμα σε πολύ χαμηλότερη τιμή όχι για να αποκτήσουν την πράσινη κάρτα και άρα τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στην Ευρώπη, αλλά για να έχουν ένα αποκούμπι για ώρα ανάγκης. Για τους πλούσιους Τούρκους δεν τίθεται θέμα. Εάν κάποιος ανατρέξει προσεκτικά στις πρόσφατες στατιστικές, θα ανακαλύψει πως στο Κολωνάκι ή στο Π. Φάληρο, πολλά διαμερίσματα έχουν αλλάξει χέρια και αγοράστηκαν από Τούρκους.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, οι λιγότερο πλούσιοι: Πρώην πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, συγγραφείς, πρώην ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, που απλά θέλουν να φύγουν από την Τουρκία, διότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Δεν βρίσκουν δουλειά και ξέρουν πως διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών τους. Υπάρχει και άλλη μια κατηγορία η οποία εμφανίστηκε πρόσφατα. Πρόκειται για ανθρώπους που υπηρετούν το καθεστώς Ερντογάν και που βρίσκονται στον ευρύτερο κύκλο της εξουσίας. Όμως και αυτοί επιχειρούν να διασφαλίσουν μια έξοδο διαφυγής. Πολύ πρόσφατα, ένα ζευγάρι Τούρκων που έφθασε στην Ελλάδα, με αρκετά χρήματα και με άμεσες επαφές με το καθεστώς Ερντογάν αγόρασαν ένα μεγάλο διαμέρισμα στο Κολωνάκι.
Όπως δηλώνουν Τούρκοι πολίτες της διασποράς που διαμένουν ήδη στην Αθήνα «αν τα παιδιά του Ερντογάν ψάχνουν για σπίτι στην Αθήνα τότε τα πράγματα αρχίζουν και φαίνονται πολύ δύσκολα στην Τουρκία».
Διπλωματικοί παρατηρητές στην ελληνική πρωτεύουσα επισημαίνουν πως το φαινόμενο αυτό θα συνεχιστεί. Τούρκοι μικροαστοί και μεσοαστοί όλο και περισσότερο θα έρχονται για να διασφαλίσουν τον εαυτό τους αλλά και τα παιδιά τους. Στην Τουρκία αυτή την περίοδο η πιο δημοφιλής ιστοσελίδα είναι εκείνη που με ένα περίεργο λογισμικό προσφέρει τη δυνατότητα σε Τούρκους πολίτες να υποβάλουν το όνομά τους ώστε το λογισμικό να τους σχεδιάσει το οικογενειακό τους δέντρο.
Μέχρι εδώ όλα είναι φυσιολογικά. Όμως το ενδιαφέρον των Τούρκων πολιτών εστιάζεται στο να ανακαλύψουν εάν στο οικογενειακό αυτό δέντρο υπάρχει κάποια ελληνική ρίζα διότι εντέχνως η ιστοσελίδα αυτή τους πληροφορεί λανθασμένα πως με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια.
Παρά τις διαψεύσεις και τις επίσημες ανακοινώσεις που αναφέρουν πως δεν υφίσταται τέτοια δυνατότητα οι Τούρκοι πολίτες επιμένουν και επισκέπτονται κατά χιλιάδες αυτή την ιστοσελίδα. Με λίγα λόγια «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται». Με αυτά τα δεδομένα ένας νέος δρόμος προσφυγιάς σχηματίζεται σιγά-σιγά κατά μήκος των ελληνικών συνόρων. Είναι πολύ πιθανό στην αμέσως επόμενη περίοδο να ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα από τις αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές της Τουρκίας ώστε να κλείσουν αυτόν τον δρόμο. Μέχρι τότε θα καταφθάνουν κυνηγημένοι οι Τούρκοι πολίτες στην Ελλάδα για να βρουν καταφύγιο και κάποιο μέλλον για τα παιδιά τους σε σχολεία που προσφέρουν τη δυνατότητα τους διεθνούς μπακαλορεά ώστε να μπορέσουν και αυτά με τη σειρά τους να κτίσουν ένα μέλλον σε ευρωπαϊκό έδαφος. Στην Ελλάδα ή αλλού.
Η σπαρακτική μαρτυρία μιας δημοσιογράφου
Σε επιστολή της που έγινε πρωτοσέλιδο στην Ahval η δημοσιογράφος Nurcan Baysal περιγράφει με μελανά χrώματα τα όσα συμβαίνουν στη γειτονική χώρα:
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, μια φίλη μου από την Ένωση Ιταλίδων Δημοσιογράφων με προσκάλεσε για να συμμετάσχω σε ένα φόρουμ δημοσιογράφων που θα διεξαγόταν στη Ρώμη τον Μάρτιο.
Με λύπη μου της είπα ότι βρίσκομαι υπό δικαστικό έλεγχο εννοώντας ότι πρέπει να δίνω αναφορά σε αστυνομικό τμήμα μια φορά τον μήνα και πως δεν μου επιτρέπεται να ταξιδεύω στο εξωτερικό. Δεν μπορώ να φύγω από τη χώρα. Εκείνη σοκαρίστηκε. Δεν της ήταν εύκολο να καταλάβει πώς είναι δυνατόν να μου απαγορεύεται η έξοδος από τη χώρα, χωρίς να υπάρχει ανάλογη δικαστική απόφαση. Της είπα: «Πίστεψέ με, είναι δύσκολο ακόμη και σε εμένα να το καταλάβω».
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Τουρκία ζουν πλέον υπό τέτοιου είδους καθεστώς ελέγχου και απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Έχει ανοίξει μια έρευνα εναντίον μου εξαιτίας των tweets που έχω κάνει κατά της τουρκικής πολιτικής στη συριακή επαρχία Αφρίν που ελέγχεται από τους Κούρδους. Έπειτα από τρεις μέρες κράτησης με άφησαν ελεύθερη με εγγύηση, ωστόσο μου απαγορεύθηκε να ταξιδέψω στο εξωτερικό.
Ο δικηγόρος μου, μου είπε: «Nurcan, καλώς όρισες στην νέα μας κοινότητα. Στην κοινότητα των απαγορευμένων!». Ο δικηγόρος μου, ο γιατρός μου, οι δάσκαλοι των παιδιών μου, γείτονες, φίλοι, χιλιάδες εκπαιδευτικοί, ακαδημαϊκοί, πρώην υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι, πολλοί Κούρδοι πολιτικοί, ακτιβιστές, επικεφαλής μη κρατικών οργανισμών, ακόμη και προσωπικό καθαριότητας απολύθηκαν και βρίσκονται υπό καθεστώς περιορισμών και ελέγχου. Είμαι μόνο μία από τους «απαγορευμένους».
