Του Mohamed A. El-Erian
Ενδιαφέρον έχει να παρακολουθήσουμε τι έχουν να πουν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού για την κρίση που έχει προκαλέσει στην Ευρώπη το ελληνικό ζήτημα χρέους.
«Τα βαριά σύννεφα έχουν πυκνώσει στο ευρωπαϊκό οικονομικό μέλλον, απειλώντας καταιγίδες: η ελληνική κρίση, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η άνοδος των λαϊκίστικων ακροδεξιών κομμάτων», υποστηρίζει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα «huffingtonpost.com» ο Μοχάμεντ Α. Ελ Εριάν, από τους κορυφαίους οικονομικούς συμβούλους του προέδρου Ομπάμα.
Ξεχωρίζοντας τους λόγους σχηματισμού των τριών «καταιγίδων» τις υποστηρίζει πως η ελληνική κρίση «πήρε χρόνια να δημιουργηθεί, αλλά είναι η ισχυρότερη». Επειδή, «πέρα από την ενδεχόμενη έξοδο από την Ευρωζώνη, η Ελλάδα κινδυνεύει να καταστεί χρεωκοπημένη κράτος –αποτέλεσμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει πολυδιάστατη απειλή για την υπόλοιπη Ευρώπη».
«Η επικέντρωση ενδιαφέροντος στην ελληνική κατρακύλα είναι κατανοητή. Αλλά οι διαμορφωτές της πολιτικής δεν θα πρέπει να παραπλανηθούν και να αγνοήσουν και τις άλλες δύο καταιγίδες. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να τις αντιμετωπίσουν πριν συγκεντρωθούν σε μία περισσότερο καταστροφική».
Η Επίθεση της Ευρώπης στην Ελληνική Δημοκρατία
Επίσης από τις στήλες της ιστοσελίδας «huffingtonpost.com» ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia και κάτοχος βραβείου Nobel στην Οικονομία Τζόζεφ Στίγκλιτζ προειδοποιεί για ένα «αποκορύφωμα δράματος» στους κόλπους της Ευρώπης για το αποτέλεσμα «στο τελικό παιχνίδι» ανάμεσα στους δανειστές και την Ελλάδα.
«Γεγονός είναι πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες τελικά αρχίζουν να αποκαλύπτουν την αληθινή φύση της συνεχιζόμενης διαμάχης για το χρέος και η απάντηση δεν είναι ευχάριστη: Πρόκειται για την ισχύ και την δημοκρατία παρά για το χρήμα και τα οικονομικά».
«Οι Οικονομολόγοι απ΄όλο τον κόσμο έχουν καταδικάσει το στόχο που έχει επιβάλει η τρόικα για πλεόνασμα 3,5% στο εθνικό προϊόν GDP ως το 2018. Σε μία χώρα που έχει υποστεί μια αβυσσαλέα μείωση 25% μέσα σε μία πενταετία».
Και ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος συμπληρώνει:
«Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πλέον καταθλιπτικό, να έχει επιβληθεί τόσο σκόπιμα και που να είχε τέτοιες καταστροφικές συνέπειες: Το ποσοστό στην Ελλάδα της ανεργίας των νέων, για παράδειγμα, υπερβαίνει πλέον το 60 τοις εκατό. Σε όρους μετατροπής μεγάλου πρωτογενούς ελλείμματος σε πλεόνασμα, λίγες χώρες έχουν καταφέρει κάτι σαν αυτό που οι Έλληνες έχουν επιτύχει τα τελευταία πέντε χρόνια. Αν και το κόστος από την άποψη του ανθρώπινου πόνου ήταν εξαιρετικά υψηλό, οι πρόσφατες προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό προς την ικανοποίηση των αιτημάτων από τους πιστωτές της».
Η ψήφος ΝΑΙ θα σήμαινε κατάθλιψη σχεδόν χωρίς τέλος. Ίσως μία εξαντλημένο χώρα – η οποία έχει εκποιήσει το σύνολο των περιουσιακών της στοιχείων, και από τα οποία το πιο λαμπρό -οι νέοι – έχουν μεταναστεύσει θα μπορούσε να κερδίσει επιτέλους διαγραφή χρέους;
Ίσως, αφού συρρικνωθεί σε μια οικονομία μεσαίου εισοδήματος, η Ελλάδα θα μπορούσε τελικά να είναι σε θέση να πάρει βοήθεια από την Παγκόσμια Τράπεζα. Όλα αυτά μπορεί να συμβούν μέσα στην επόμενη δεκαετία, ή ίσως στη δεκαετία μετά από αυτήν.
Αντίθετα, η ψήφο ς ΟΧΙ, τουλάχιστον θα μπορούσε να ανοίξει το ενδεχόμενο η Ελλάδα, με ισχυρή δημοκρατική παράδοση, θα μπορούσε να πάρει το πεπρωμένο της στα δικά της χέρια. Οι Έλληνες θα μπορούσαν να αποκτήσουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουμε ένα μέλλον που, αν και χωρίς τόση ευημερία, όπως στο παρελθόν, είναι πολύ πιο αισιόδοξο από ό, τι τα ασυνείδητα παράλογα βασανιστήρια του παρόντος.
Ξέρω πώς θα ψήφιζα εγώ.
Πηγή: huffingtonpost.com
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
