Του Κώστα Μπετινάκη
Αποσβολωμένη η διεθνής κοινή γνώμη από τη σφαγή στη σατιρική εφημερίδα «Charlie Hebdo», τρομοκρατημένη από τα διεθνή Μέσα Παραπληροφόρησης που διαδίδουν ότι η «Ευρώπη κινδυνεύει από το πολιτικό Ισλάμ», συμπορεύθηκε με τους υποκριτές ηγέτες της.
Ήταν μεγαλειώδης, πράγματι, η πορεία των εκατομμυρίων Γάλλων πολιτών σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επίθεση εναντίον της ελευθερίας της έκφρασης, η οποία είχε ως επακόλουθο το μακελειό στη σατιρική εφημερίδα.
Αλλά εξίσου μεγαλειώδης ήταν και η υποκρισία των «τρομοκρατών ηγετών» που έσπευσαν να
συμμετάσχουν στη διαδήλωση. Των ηγετών εκείνων που πυροδοτούν με την εξτρεμιστική πολιτική τους τον φούρνο της «διεθνούς τρομοκρατίας». Αυτοί είναι οι δημιουργοί των τρομοκρατών και ανέχονται την οσμή πετρελαίου του σαουδαραβικού θρησκευτικού φανατισμού. Εκείνοι οι ηγέτες που έχουν πρωτοστατήσει στην επίθεση των μουσουλμανικών κρατών εδώ και χρόνια είναι οι ίδιοι που εξοπλίζουν κάποιες ισλαμικές οργανώσεις, τις οποίες κατά καιρούς καταγγέλλουν ως τρομοκρατικές, ενώ άλλοτε συνεργάζονται μαζί τους για την επίτευξη των άνομων στόχων τους.
Και δίπλα τους ο αρχιτρομοκράτης-σφαγέας των Παλαιστίνιων αμάχων (μόλις πρόσφατα και πάλι στη Γάζα) Μπίμπι Νετανιάου.
Δεν ξεχνάμε πως οι ίδιοι αυτοί ηγέτες πρωτοστάτησαν σε εκατόμβες αθώων θυμάτων στις πολεμικές επιχειρήσεις τους «για καλό πάντα σκοπό», εναντίον μουσουλμανικών κρατών, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λιβύη, και πιο πρόσφατα ενισχύοντας την απόπειρα διαμελισμού και της Συρίας.
Charlie Hebdo: Το αλγερινό άγος κυνηγά τη Γαλλία από το 1954
Αλλά οι πληγές από τη μετα-αποικιακή Αλγερία εξακολουθούν να αιμορραγούν στη Γαλλία. Ο ξεχασμένος πόλεμος 1954-62 για την ανεξαρτησία της Αλγερίας που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο μπορεί και ενάμισι εκατ. Αράβων (μουσουλμάνων) και αρκετών χιλιάδων Γάλλων παραμένει μια αγωνιώδης ανάμνηση και για τους δύο λαούς. Για τους Γάλλους πολύ περισσότερο, επειδή είχε οδηγήσει στα πρόθυρα ενός εμφυλίου.
Τα επακόλουθα στη γαλλική κοινωνία οδυνηρά. Όπως ανέφερε ο καθηγητής Βεργόπουλος σε δύο τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες ήταν προσκεκλημένος, επίσημα στη Γαλλία η ανεργία υπολογίζεται στο 12% . Για τους νέους το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 25%, αλλά για τους μουσουλμάνους νέους της χώρας (οι πιο πολλοί αλγερινής καταγωγής) ξεπερνά το 90%.
Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι είναι εύκολο να στρατολογηθούν αλγερινής καταγωγής νέοι -όπως εκείνοι που αιματοκύλισαν την «Charlie Hebdo»- από το πολιτικό εξτρεμιστικό Ισλάμ.
Για πολλούς Γάλλους η Αλγερία αποτελούσε ζωτικό τμήμα της γαλλικής εδαφικής κυριαρχίας, όταν μάλιστα είχε χρησιμοποιηθεί για προγεφύρωμα των συμμάχων εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας.
.jpg)
Και όταν είχε ξεσπάσει ο αλγερινός εμφύλιος στη δεκαετία του 1980, όταν ο (εκπαιδευμένος από Γάλλους) αλγερινός στρατός με το FLN απέτρεψε δεύτερο γύρο εκλογών που σίγουρα θα έφερνε τους ισλαμιστές στην εξουσία, η Γαλλία είχε γνωρίσει άλλη μια περίοδο αναστάτωσης.
Αλλά και όταν οι Αλγερινοί μουσουλμάνοι επέστρεψαν από τον αντισοβιετικό πόλεμο στο Αφγανιστάν, είχαν ενωθεί με τους ντόπιους ισλαμιστές μαχητές στα βουνά σκοτώνοντας ακόμα και τους ελάχιστους Γάλλους που είχαν απομείνει στην Αλγερία.
Φυσικό επακόλουθο ήταν η συμμετοχή πολλών Αλγερινών φανατικών ισλαμιστών στους πολέμους στο Ιράκ, στη Λιβύη και στη Συρία…
Δεν θα πρέπει να κάνει εντύπωση ότι οι αδελφοί Kouachi και ιδιαίτερα ο Chérif (που είχε φυλακιστεί επειδή στρατολόγησε Γάλλους στον πόλεμο εναντίον των Αμερικανών στο Ιράκ) εναντιώνονταν στη χώρα που εξακολουθεί να στηρίζει το καθεστώς του FLN που μάχεται τους ισλαμιστές στην Αλγερία. Αυτή, λοιπόν, την ιστορική γωνιά κράτησαν μακριά από την επικαιρότητα τα γαλλικά Μέσα την εβδομάδα που συγκλόνισε το Παρίσι, τη Γαλλία, αλλά και την Ευρώπη, όπου «ο φόβος φυλάει τα έρμα».
Διαβάστε επίσης:
Tα μυστήρια της σφαγής των Παρισίων, Πρώτη καταχώρηση: Κυριακή, 11 Ιανουαρίου 2015, 22:36
