Οι Λονδρέζοι εκλέγουν σήμερα τον νέο δήμαρχό τους, σε μια ψηφοφορία που μπορεί να δώσει τη νίκη στον υποψήφιο των Εργατικών Σαντίκ Καν, έναν μουσουλμάνο, γιο Πακιστανού οδηγού λεωφορείου που αποτελεί την απόλυτη απόδειξη του κοσμοπολιτισμού της βρετανικής πρωτεύουσας.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στον Καν προβάδισμα μεγαλύτερο των δέκα μονάδων έναντι του κύριου αντιπάλου του, του συντηρητικού και γιου ενός δισεκατομμυριούχου του Ζακ Γκόλντσμιθ.
Ακολουθούν ορισμένα βιογραφικά στοιχεία για τους δύο κύριους διεκδικητές του δήμου.
Σαντίκ Καν
—————-
Γεννημένος τον Οκτώβριο του 1970 σε μια πακιστανική οικογένεια που είχε πρόσφατα μεταναστεύσει στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Σαντίκ Καν μεγάλωσε σε μια κατοικία μαζί με τους έξι αδελφούς και την αδελφή του στο Τούτινγκ, μια λαϊκή συνοικία του νότιου Λονδίνου.
«Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει πως, 45 χρόνια αργότερα, σε μια χώρα όπου η πολιτική παραμένει το προνόμιο μιας ελίτ, θα διεκδικούσε τον δήμο του Λονδίνου;», δηλώνει η Ντορίν Λόρενς, φίλη του και μέλος της Βουλής των Λόρδων.
Ο Σαντίκ Καν αναφέρει συχνά ότι ο πατέρας του ήταν οδηγός λεωφορείου και η μητέρα του μοδίστρα και ότι ο ίδιος κοιμόταν μέχρι την ηλικία των 24 ετών στο πάνω κρεβάτι μιας κουκέτας στο σπίτι τους.
Στο σχολείο, ήθελε αρχικά να σπουδάσει θετικές επιστήμες και να γίνει οδοντίατρος, όμως ένας καθηγητής του πρόσεξε το χάρισμά του στην προφορική ομιλία και τον έστρεψε προς τη Νομική. Έτσι, έγινε δικηγόρος, με ειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, και πρόεδρος για τρία χρόνια της μη κυβερνητικής οργάνωσης Liberty.
Ως παιδί έμαθε μποξ για να μπορεί να απαντήσει σε εκείνους που τολμούν να τον αποκαλέσουν «Πάκι» («Paki»).
Σε ηλικία 15 ετών προσχώρησε στο Εργατικό Κόμμα. Το 1994 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος του Γουόντσγουορθ, στο νότιο Λονδίνο, θέση την οποία διατήρησε έως το 2006.
Το 2005 εγκαταλείπει τη δικηγορία για να εκλεγεί βουλευτής του Τούτινγκ, όπου εξακολουθεί να ζει, με τη σύζυγό του Σααντίγια, επίσης δικηγόρο, και τις δύο έφηβες κόρες τους.
Τρία χρόνια αργότερα, ο Γκόρντον Μπράουν τού προτείνει τη θέση του υπουργού αρμόδιου για τις κοινότητες, τον επόμενο χρόνο, εκείνην για τις μεταφορές. Γίνεται ο πρώτος μουσουλμάνος που είναι μέλος του υπουργικού συμβουλίου ενός Βρετανού πρωθυπουργού.
Στους συντηρητικούς που προσπαθούν να του βάλουν τρικλοποδιά κατηγορώντας τον ότι πρόσκειται στους εξτρεμιστές, αντιτείνει ότι ψήφισε υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, κάτι που του κόστισε απειλές κατά της ζωής του, και ότι πάντα κατήγγελλε τον εξτρεμισμό.
«Αν κερδίσω τις εκλογές, θα είμαι ένας δήμαρχος που ενώνει την πόλη μας, που ενώνει τις κοινότητες», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο, αυτός που προφανώς ελκύει τόσο τις λαϊκές συνοικίες όσο και το Σίτι με τις φιλο-ευρωπαϊκές θέσεις του.
Ζακ Γκόλντσμιθ
———————–
Όσο για τον Ζακαράιας (Ζακ) Γκόλντσμιθ, 41 ετών, η ζωή του μοιάζει να βγήκε από παραμύθι: πλούσιος, πολύ πλούσιος, ωραίος νεαρός, άψογα ντυμένος, φοίτησε στο περίφημο σχολείο του Ίτον. Όμως αυτά δεν είναι απαραίτητα τα καλύτερα επιχειρήματα για να είσαι κοντά στους ψηφοφόρους και στα καθημερινά προβλήματά τους.
Έτσι ο Ζακ Γκόλντσμιθ δεν κατάφερε, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, να απαντήσει σε μερικές απλές ερωτήσεις μιας δημοσιογράφου του BBC για το Λονδίνο – όπως το όνομα μιας στάσης του μετρό, ομάδων ποδοσφαίρου, της τοποθεσίας ενός μουσείου.
Γιος του γαλλο-βρετανού δισεκατομμυριούχου Τζίμι Γκόλντσμιθ, ήταν περισσότερο γνωστός στους κοσμικούς κύκλους, πλάι στην αδελφή του Τζέμινα, πρώην σύζυγο του πακιστανού σταρ του κρίκετ, Ίμραν Χαν, προτού ασχοληθεί με την πολιτική.
Σε ηλικία 16 ετών αποβλήθηκε από το Ίτον, αναγκαίο πέρασμα για τον γιο κάθε καλής οικογένειας, λόγω κατοχής ποσότητας κάνναβης. Ταξιδεύει, στη συνέχεια προσλαμβάνεται στην εφημερίδα του θείου του, The Ecologist.
Οι διασυνδέσεις του τον οδηγούν στην πολιτική και, το 2010, εκλέγεται βουλευτής του Συντηρητικού Κόμματος στην εύπορη περιφέρεια Ρίτσμοντ Παρκ. Επανεκλέγεται το 2015.
Παντρεμένος σε δεύτερο γάμο με την Άλις Ρότσιλντ, είναι πατέρας πέντε παιδιών.
Σε εκείνους που ρωτάνε για την έλλειψη επαγγελματικής εκπαίδευσης και εμπειρίας, ο διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας του, ο Νικ ντε Μπουά, απαντά ότι είναι καλύτερα «να κρίνουμε από τα έργα.
Ο Ζακ βελτίωσε το σκορ του ως βουλευτής του Ρίτσμοντ». Και δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι είναι καλύτερα να εκλεγεί ένας δήμαρχος που θα εργάζεται χέρι με χέρι με την κυβέρνηση.
Προσηνής, ευγενικός ο Ζακ δυσκολεύεται ωστόσο να πείσει για το πάθος του για τη δουλειά και η μονότονη εκστρατεία του έκανε τη λαϊκή εφημερίδα Mirror να τον αποκαλέσει «Η Ωραία Κοιμωμένη».
