Τα στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, όπως ο Πολ Ράιαν, πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο, αλλά και ο Μάικ Πενς, κυβερνήτης της Ιντιάνα και υποψήφιος αντιπρόεδρος του Ντόναλντ Τραμπ, βρίσκονται αντιμέτωπα με σοβαρές πολιτικές αποφάσεις.
Οι πολιτικοί αναλυτές στην Ουάσινγκτον εκτιμούν ότι η απόφασή τους να στηρίξουν πολιτικά ή μη τον Τραμπ θα είναι καθοριστικής σημασίας για τη μελλοντική πορεία τους προς την προεδρία των ΗΠΑ.
Οι ίδιοι αναλυτές παρομοιάζουν τη σημερινή κατάσταση με αυτή του 2002, με το δίλημμα που αντιμετώπιζαν τότε οι Ρεπουμπλικανοί, σχετικά με την εκδήλωση ή μη της υποστήριξής τους στην πολεμική εισβολή στο Ιράκ. Μέχρι το 2006, το δημόσιο αίσθημα ήταν αρνητικό όσον αφορά στις πολεμικές εξελίξεις στο Ιράκ, με συνέπεια την πολιτική καταβαράθρωση πολλών στελεχών, αλλά και τον έλεγχο της πλειοψηφίας στα δύο νομοθετικά σώματα του Κογκρέσου από τους Δημοκρατικούς.
Η απάντηση που πρέπει να δώσουν οι μελλοντικοί προεδρικοί υποψήφιοι θα πρέπει κατά την άποψη των αναλυτών να συμβιβάσει τα πολιτικώς ασυμβίβαστα, δηλαδή να διατηρήσουν την υποστήριξή τους προς τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και ταυτόχρονα να επεκτείνουν τη βάση των ψηφοφόρων του κόμματος στις κοινωνικές ομάδες και μειονότητες που έχει δυσαρεστήσει με τις εξαγγελίες και τις τοποθετήσεις του ή τη συμπεριφορά του ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος.
Στο επίπεδο της πολιτικής πρακτικής, η προεδρική υποψηφιότητα του Τραμπ συσπείρωσε μία ομάδα σκληροπυρηνικών ψηφοφόρων, ενώ από την άλλη μεριά απομάκρυνε τους μετριοπαθείς, αλλά και τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη σήμερα, καθώς αρκετά στελέχη των Ρεπουμπλικανών εκτιμούν ότι οι εξαγγελίες του Τραμπ για τις μειονότητες, αλλά και τους ισπανόφωνους, όπως επίσης και οι καταγγελίες σε βάρος του για σεξουαλικές παρενοχλήσεις γυναικών, θα κοστίσουν στο κόμμα μία χαμένη γενιά ψηφοφόρων.
Υπό τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις για την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ, ο Ράιαν, ο Ρούμπιο και ο Πενς, έχουν ο καθένας με τον τρόπο του αποστασιοποιηθεί από την προεκλογική εκστρατεία του δισεκατομμυριούχου.
Τα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος σπεύδουν με κάθε τρόπο να εκμεταλλευτούν τη δύσκολη πολιτική συγκυρία στην οποία έχουν περιέλθει οι Ρεπουμπλικανοί.
Εξετάζουν το σενάριο ήττας
Με τις πιθανότητες εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ να μειώνονται αισθητά, μετά τα απανωτά ζητήματα που προκύπτουν για τη συμπεριφορά του έναντι των γυναικών, δεν είναι λίγοι αυτοί στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που ζυγίζουν τη θέση που θα κρατήσουν σχετικά και με τη μελλοντική πολιτική καριέρα τους.
Στην περίπτωση που ο Ντόναλντ Τραμπ αποτύχει να εκλεγεί στις προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου, η κλιμάκωση της πόλωσης που χαρακτηρίζει την προεκλογική εκστρατεία του εκτιμάται ότι θα έχει αρνητικό πολιτικό απόηχο για μεγάλο χρονικό διάστημα στο κεντρικό πολιτικό στερέωμα των ΗΠΑ.
Έτσι, οι στρατηγιστές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος εκτιμούν ότι όσοι τρέφουν ελπίδες μελλοντικής εκλογής στο προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ, όπως ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Πολ Ράιαν, ο γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο, αλλά και ο κυβερνήτης της Ιντιάνα Μάικ Πενς και υποψήφιος αντιπρόεδρος του Τραμπ, θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια ιδιαίτερα δύσκολη ή αποθαρρυντική πολιτική πραγματικότητα.
Ο Τραμπ βρίσκεται διαρκώς σε θέση άμυνας, επιτιθέμενος τόσο στα αμερικανικά ΜΜΕ όσο και στα στελέχη του κόμματος που τον εγκαταλείπουν, ενώ διαψεύδει κατηγορηματικά κάθε νέα καταγγελία σεξουαλικής παρενόχλησης που δημοσιοποιείται.
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα μπορούσε να ανακάμψει σχετικά γρήγορα από μια ενδεχόμενη ήττα του Τραμπ, ενώ φέρουν ως ιστορικό παράδειγμα τη μαζική ήττα του Μπάρι Γκολντγουότερ το 1964, αλλά και την επιστροφή του Ρίτσαρντ Νίξον και των Ρεπουμπλικάνων, το 1968.
