Στις κάλπες καλούνται να προσέλθουν την Κυριακή οι πολίτες της Βενεζουέλας, προκειμένου να εκλέξουν τον νέο πρόεδρο της χώρας, που θα διαδεχθεί τον επί 14 χρόνια ηγέτη Ούγκο Τσάβες, ο οποίος πέθανε τον περασμένο μήνα.
Φαβορί θεωρείται ο αριστερός -και υπηρεσιακός πρόεδρος- Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος θα κονταροχτυπηθεί με τον Ενρίκε Καπρίλες, τον επικεφαλής της ενιαίας αντιπολίτευσης.
Οι ψηφοφόροι, βάσει των εκλογικών καταλόγων, ανέρχονται σε 18.900.000 και θα ψηφίσουν σε σχεδόν 14.000 εκλογικά τμήματα σε ολόκληρη τη χώρα μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια επιλογή μεταξύ της παραμονής στην αριστερά ή μιας στροφής προς τα δεξιά.
Παρά το γεγονός ότι η δημοτικότητά του τις τελευταίες ημέρες φάνηκε να πέφτει, ο Μαδούρο θεωρείται «άνετο φαβορί». Το στρατόπεδό του βασίζεται στην τεράστια απήχηση που διατηρεί, αν και νεκρός, ο Ούγκο Τσάβες στους φτωχούς, ενώ απολαμβάνει της υποστήριξης γνωστών προσωπικοτήτων, όπως ο θρύλος του ποδοσφαίρου Ντιέγκο Μαραντόνα.
Ο Καπρίλες ρίχνει το βάρος στην καταπολέμηση της διαφθοράς, του εγκλήματος και του πληθωρισμού – που έχει από τα υψηλότερα ετήσια ποσοστά στον κόσμο, καθώς το 2012 έφτασε στο 27,6%, παρότι τα δημόσια ταμεία συντηρούνται από τα δισεκατομμύρια δολάρια που αντλεί η χώρα μαζί με το πετρέλαιο…
Στην προεκλογική εκστρατεία τους, οι δύο διεκδικητές της προεδρικής θέσης βασίστηκαν σε διαφορετικές παραμέτρους: ο μεν Μαδούρο στους δεσμούς του με τον Τσάβες, ο δε Καπρίλες μίλησε για συνένωση σε μια βαθιά διχασμένη χώρα, αλλά και για καταπολέμηση της διαφθοράς.
Μαδούρο vs Καπρίλες
Ο Νικολάς Μαδούρο, προσωρινός πρόεδρος της Βενεζουέλας μετά τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες, γεννήθηκε στο Καράκας το 1962 και ξεκίνησε να εργάζεται ως οδηγός λεωφορείων.
Γρήγορα αναρριχήθηκε στα υψηλά αξιώματα και μπήκε στον κύκλο του Ούγκο Τσάβες. Ήταν αντιπρόεδρος της χώρας από τον Οκτώβριο του 2012 και υπουργός Εξωτερικών από τον Αύγουστο του 2006 μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο. Χαρακτηριστική είναι η απάντηση του εκλιπόντος Ούγκο Τσάβες στους επικριτές του Μαδούρο: «Η μπουρζουαζία τον κοροϊδεύει επειδή ήταν οδηγός λεωφορείου. Δείτε, όμως, τώρα πού βρίσκεται».
Ο 50χρονος Μαδούρο εμφανιζόταν πάντα στην πρώτη γραμμή στις συνεντεύξεις Τύπου του Τσάβες και πολλές φορές τον συνόδευσε στην Κούβα κατά το διάστημα της θεραπείας του.
Ως υπουργός Εξωτερικών, ο Μαδούρο αναδείχθηκε κορυφαίος διπλωμάτης της χώρας, καθώς οι δεσμοί της Βενεζουέλας με την Κούβα ενδυναμώθηκαν, όπως και οι εντάσεις με τις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια, ειδικά, υπήρξε σφοδρός επικριτής της πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στη Βενεζουέλα.
Χαρακτηριστικά δείγματα γραφής του είναι η στήριξη του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη και οι ρεαλιστικές και εποικοδομητικές προσεγγίσεις μεταξύ Βενεζουέλας και Κολομβίας. Ωστόσο, στις αρχές του 2012 ο Νικολάς Μαδούρο επικρίθηκε για το ότι χαρακτήρισε απαξιωτικά τους πολιτικούς της αντιπολίτευσης «συκιές», και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από την ομοφυλοφιλική κοινότητα.
Ο πολιτικός του αντίπαλος, ο 40χρονος Ενρίκε Καπρίλες, κυβερνήτης της πολιτείας Μιράντα, είχε ηττηθεί από τον Τσάβες στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2012.
Γεννήθηκε στο Καράκας το 1972 και σπούδασε νομικά. Διετέλεσε δήμαρχος της Μπαρούτα (2000-2008) και κυβερνήτης της πολιτείας Μιράντα. Εξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων τον Δεκέμβριο του 1998 με το κόμμα COPEI και έγινε το νεότερο εκλεγμένο μέλος του κοινοβουλίου της Βενεζουέλας μέχρι σήμερα. Ήταν αντιπρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων ώσπου αυτή να διαλυθεί από τη Συνταγματική Συνέλευση τον Αύγουστο του 1999.
Η εκλογική μάχη των αντιπάλων ξεκίνησε σε υψηλούς τόνους, με τον Καπρίλες να κατηγορεί την Κυβέρνηση για «πολιτική εκμετάλλευση της σορού του προέδρου». Ο Μαδούρο, από την πλευρά του, τον αποκάλεσε «ηττημένο που έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο, εκείνο του φασίστα».
