Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 83 ετών άφησε ο πασίγνωστος και πολυαγαπημένος ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ.
Ο Σαρίφ που ήταν περισσότερο γνωστός για τους ρόλους του στις ταινίες «Ο Λόρενς της Αραβίας», «Αστείο Κορίτσι» και «Δρ. Ζιβάγκο» απεβίωσε στο Κάιρο έπειτα από καρδιακή προσβολή που υπέστη.
Τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του έπασχε από Αλτσχάιμερ και πάσχιζε να θυμηθεί τις ταινίες του, όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο γιος του.
Λίγα λόγια για τη ζωή του
Ο Ομάρ Σαρίφ γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1932 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ήταν γιος της Κλαιρ και του Ιωσήφ Χαλούμπ, ενός εμπόρου ξυλείας.
Ο Σαρίφ αποφοίτησε από το Κολλέγιο Βικτωρία της Αλεξάνδρειας και κατόπιν από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου, όπου σπούδασε φυσική και μαθηματικά. Κατόπιν εργάστηκε με τον πατέρα του στην οικογενειακή επιχείρηση ξυλείας.
Το 1953, ο Σαρίφ ξεκίνησε την καριέρα του σε μία αιγυπτιακή ταινία, με τίτλο Σιρα’ Φι αλ-Γουαντι (Ο Φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην Κοιλάδα). Ακολούθησαν πολυάριθμες αιγυπτιακές παραγωγές. Πρωταγωνίστησε στο πλάι της πρώην συζύγου του, Φατέν Χαμαμά, σε αρκετές ρομαντικές ταινίες.
Ανάμεσα στις ταινίες της φιλμογραφίας του περιλαμβάνονται: «Οι Καλύτερες μας Μέρες» (1955), «Δεν Κοιμάμαι» (1958), «Η Κυρία του Κάστρου» (1959) και η διασκευή της «Άννα Καρένινα» με τίτλο «Ο Ποταμός της Αγάπης» (1961).
Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Σαρίφ ήταν ο «Λόρενς της Αραβίας» το 1962 όπου υποδύθηκε τον Σαρίφ Άλι.
Η ερμηνεία του αυτή του εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου, μια βράβευση με Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικής Ερμηνείας σε Κινηματογραφική Ταινία και Πολλά Υποσχόμενου Άνδρα Ηθοποιού και παγκόσμια φήμη ως ο δημοφιλέστερος Γαλλοάραβας ηθοποιός.
Ο Σαρίφ επίσης υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία του 1965 «Δόκτωρ Ζιβάγκο» του σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λην.
Μετά από μια περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας έμπαινε στους τίτλους των εφημερίδων για τις επιδόσεις του στο επαγγελματικό μπριτζ, έκανε την επάνοδό του το 2003 στη διασκευή του μυθιστορήματος «Ο Κύριος Ιμπραήμ» και τα «Λουλούδια του Κορανίου». Για την ερμηνεία του βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και με Βραβείο Σεζάρ.
Είχε παίξει σε αραβικές, γαλλικές και αγγλόφωνες ταινίες, είχε τιμηθεί με τρεις Χρυσές Σφαίρες και είχε προταθεί για Όσκαρ. Επίσης είχε λάβει διάκριση από το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας.
Ο Σαρίφ, κάποτε ανάμεσα στους διασημότερους παίκτες μπριτζ παγκοσμίως, συν-έγραφε μια στήλη αναφορικά με το παιχνίδι αυτό (το οποίο θεωρείται τηρουμένων των αναλογιών άθλημα) για την εφημερίδα «Chicago Tribune» για αρκετά χρόνια.
Σε συνέντευξή του είχε παραδεχθεί πως είχε «πολλά πάθη, μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο».
Φιλμογραφία
