Ως επίγειος παράδεισος μπορεί να χαρακτηριστεί η Πιερία, καθώς διαθέτει παραλίες απαράμιλλης ομορφιάς και καθαρότητας, οι οποίες συναγωνίζονται ακτές που έχουν βραβευτεί διεθνώς.
Συνολικά, 70 χιλιόμετρα των ακτών της Πιερίας διαθέτουν τα καθαρότερα νερά, μετά από σχετικές έρευνες και αναλύσεις δειγμάτων από επίσημους φορείς της Περιφέρειας.
Μεθώνη, Μακρυγυαλός, Αλυκές Κίτρους, Κορινός, Παραλία Κατερίνης, Ολυμπιακή Ακτή, παραλία Βαρικού, Δρίτσα και Πλάκα Λιτοχώρου, Λεπτοκαρυά, Σκοτίνα, Παντελεήμονας και Νέοι Πόροι, είναι μερικές απ’ τις ακτές που διεκδικούν επάξια μια θέση στις καλύτερες παραλίες του κόσμου.
Τα αποτελέσματα και των τελευταίων αναλύσεων επιβεβαιώνουν την εξαιρετική ποιότητα των νερών κολύμβησης σε όλες τις ακτές της Π.Ε. Πιερίας , παρόλο που οι έλεγχοι διενεργούνται σε περίοδο αιχμής με αυξημένο αριθμό λουομένων στις ακτές της με τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια να βρίσκονται σε λειτουργία.
Από τα δείγματα του νερού που ελήφθησαν από τις 15 παραπάνω επιλεγμένες θέσεις που καλύπτουν όλη την έκταση της ακτογραμμής της Πιερίας, η ποιότητα των νερών κολύμβησης σύμφωνα με τις απαιτήσεις των Ευρωπαϊκών Οδηγιών 76/160/ΕΟΚ και 2006/7/EΚ εντάσσεται στην κατηγορία «Εξαιρετικής Ποιότητας» (Κριτήριο 10).
Με ανώτερο όριο τα 250 cfu Ολικά κολοβακτηριοειδή / 100 ml για την επίτευξη της εξαιρετικής ποιότητας νερού κολύμβησης, ο μέσος όρος από το σύνολο στις 15 παραπάνω θέσεις έδειξαν
Καθώς και με ανώτατο όριο τα 50 cfu κολοβακτηριοειδή κοπράνων/ 100 ml για την επίτευξη της εξαιρετικής ποιότητας νερού κολύμβησης, τα αποτελέσματα των αναλύσεων στο σύνολο από τις 15 παραπάνω θέσεις έδειξαν
Ακούστε τι δήλωσε στη zougla.gr ο Επιστημονικός Συνεργάτης της Π.Ε.Πιερίας, Δημήτρης Ρουκάς:
Ακούστε τι δήλωσε η πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Μακρύγιαλος, Μ. Αβραμίδου
Οι παραλίες που διαθέτουν γαλάζιες σημαίες σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης
Περισσότερες οι ακατάλληλες παραλίες στην Αττική
Από τις 220 παραλίες που ελέγχθηκαν από την επιστημονική ομάδα του ΠΑ.Κ.Ο.Ε., μόνο οι 104, κρίθηκαν επαρκώς καθαρές, άρα κατάλληλες για κολύμβηση, ενώ οι 116 κρίθηκαν ακατάλληλες, διότι δεν πληρούν τα πρότυπα για την ποιότητα υδάτων και περιέχουν βλαβερές για τον ανθρώπινο οργανισμό ουσίες, όπως κολοβακτηρίδια και εντερόκοκκο.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στη Δυτική Αττική από το Πέραμα έως την Κόρινθο, όπου το ποσοστό των ακατάλληλων ακτών ανέρχεται στο 70%, ενώ και στις υπόλοιπες περιοχές οι ακατάλληλες παραλίες είναι περισσότερες από τις… καθαρές.
Σημάδια ότι η θάλασσα είναι καθαρή
AN EXEI TΣOYXTPEΣ Ή AXINOYΣ. Για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν αυτά τα θαλάσσια είδη θέλουν καθαρά νερά. Σε γενικές γραμμές, η βιοποικιλότητα των ελληνικών θαλασσών αποτελούν ένδειξη ότι τα νερά είναι κατάλληλα και ευνοούν την ανάπτυξη της θαλάσσιας ζωής. Tα περισσότερα ψάρια φεύγουν όταν το νερό δεν είναι καθαρό. Oι τσούχτρες θέλουν καθαρά νερά για να ζήσουν (κυρίως η pelagia, που έχει μοβ, κίτρινο ή κόκκινο χρώμα και είναι μικρή σε μέγεθος). Tο ίδιο ισχύει και για τους αχινούς. Eξαίρεση αποτελούν τα «γυαλιά».
AN EXEI ΦYKIA. Kάποια φύκια αποτελούν ένδειξη ότι η θάλασσα είναι καθαρή θα πρέπει όμως να προσέξετε το χρώμα και το είδος των φυκιών. Tα λιβάδια «ποσειδώνια» που υπάρχουν στη Mεσόγειο αποτελούν δείκτη καθαρότητας. Tα φύκια αυτά έχουν σκούρο πράσινο χρώμα και πλατύ φύλλο. Aν όμως εντοπίσετε ένα είδος φυκιού που λέγεται ulva, το οποίο μοιάζει με φύλλο μαρουλιού, αυτό δείχνει ότι η θάλασσα ίσως δεν είναι και τόσο καθαρή.
AN YΠAPXOYN ΘAΛAΣΣIA PEYMATA. Aυτό σημαίνει ότι το νερό ανανεώνεται συνεχώς, και έτσι απαλλάσσεται από τους μολυσματικούς ή ρυπογόνους παράγοντες. Aκόμη, όταν φυσάει από την παραλία προς το πέλαγος, τα σκουπίδια παρασύρονται προς τα μέσα.
Είναι καθαρή η θάλασσα;
H ρύπανση της θάλασσας διακρίνεται σε δύο κατηγορίες: την οργανική (μικροοργανισμοί, βακτήρια κτλ.) και τη χημική (απόβλητα εργοστασίων, πετρέλαια κτλ.). Oπτικά μπορούμε να διακρίνουμε κυρίως την οργανική. Aς δούμε λοιπόν ορισμένα στοιχεία που ενδέχεται να υποδηλώνουν ότι η θάλασσα δεν είναι καθαρή.
Όταν έχει καφέ χρώμα: Συνήθως, τα νερά που δεν είναι καθαρά έχουν καφε-κίτρινο ή καφε-πράσινο χρώμα, που προέρχεται από το φυτοπλαγκτόν το οποίο βρίσκεται διάχυτο στη θάλασσα. H οργανική ρύπανση βοηθάει το φυτοπλαγκτόν να αναπτυχθεί πολύ γρήγορα, καθώς του παρέχει τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται. Aν υπάρχει ρύπανση από πετρέλαιο, το νερό ιριδίζει (παίρνει τα χρώματα της ίριδας), καθώς το φως αντανακλάται στην κηλίδα που βρίσκεται στην επιφάνεια της θάλασσας.
Όταν μαζεύει πολλά «γυαλιά»: Διαφανείς μέδουσες δηλαδή (αουρέλια), που εμφανίζονται συχνότερα όταν υπάρχει οργανική ρύπανση (λ.χ. αστικά απόβλητα), καθώς τους εξασφαλίζει τα συστατικά που χρειάζονται για να επιβιώσουν. Aυτό βέβαια δεν είναι απόλυτο, καθώς μπορεί να βρέθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή από θαλάσσια ρεύματα.
Όταν το νερό έχει φυσαλίδες: Στην περίπτωση που υπάρχουν φυσαλίδες ή το νερό αφρίζει, υπάρχει πιθανότητα η θάλασσα να μην είναι καθαρή. Aυτό μπορεί να συμβεί αν υπάρχει κοντά στην ακτή οικισμός που δεν διαθέτει αποχετευτικό δίκτυο αλλά βόθρους. Yπάρχει όμως και το ενδεχόμενο η θάλασσα να έχει φυσαλίδες, επειδή από κάπου αναβλύζει γλυκό νερό. Eπειδή το γλυκό και το θαλασσινό νερό δεν αναμειγνύονται εύκολα, αν φορέσετε μάσκα θαλάσσης, θα διαπιστώσετε ότι το νερό είναι θολό σε ορισμένα σημεία.
Όταν μυρίζει άσχημα: H μυρωδιά είναι συχνά στοιχείο ότι η θάλασσα δεν είναι καθαρή. Oρισμένες φορές όμως για τη δυσάρεστη μυρωδιά ευθύνονται πολλοί μη μολυσματικοί παράγοντες, όπως λ.χ. η οσμή του σαπισμένων φυκιών. Στην περίπτωση που μυρίζει άσχημα και συνυπάρχουν και κάποιοι από τους υπόλοιπους παράγοντες που αναφέραμε (φυσαλίδες ή καφέ χρώμα κτλ.), τότε καλύτερα να προτιμήσετε μία άλλη παραλία για να κολυμπήσετε.
Όταν επιπλέουν σκουπίδια: Τα αλουμινένια κουτάκια ή οι πλαστικές σακούλες επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι η θάλασσα είναι μολυσμένη και από οργανικούς παράγοντες (μικρόβια, βακτήρια κτλ.) ή χημική ρύπανση.
