Η ιστορία ξεκινά τον Ιανουάριο του 2017 όταν στα γραφεία του Zougla.gr καταφθάνει μέσα σε έναν λευκό φάκελο μία ανώνυμη καταγγελία. Χωρίς αποστολέα, χωρίς κάποιο στοιχείο που να παραπέμπει στο άτομο που την συνέταξε. Εκ των συμφραζομένων προέκυπτε πώς αυτή η καταγγελία βρισκόταν στα χέρια ενός ή και περισσοτέρων κυβερνητικών παραγόντων.
Όπως προέκυψε αργότερα, όντως αντίγραφο της καταγγελίας είχε φθάσει στα χέρια του Υπουργού Αμύνης. Η παραβολή των κειμένων κατέδειξε πώς ήταν ακριβώς τα ίδια. Ο κ. Πάνος Καμμένος προέβη στην μοναδική ενέργεια που το αξίωμα του επιβάλει. Να θέσει την καταγγελία υπ’ όψιν των αρχών. Έτσι και έγινε.
Το περιεχόμενο της καταγγελίας ήταν ιδιαιτέρως σοβαρό. Επρόκειτο ουσιαστικά για καταγγελία με δύο σκέλη. Το ένα αφορούσε σε λαθρεμπόριο πετρελαίου στο οποίο εφέροντο να εμπλέκονται συνεργάτες και εταιρείες του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη. Το δεύτερο ήταν πολύ πιο σοβαρό και αφορούσε στη χρηματοδότηση του ναρκοπλοίου Noor1. Ο ανώνυμος συντάκτης υποστήριζε πως ο εφοπλιστής είχε στείλει χρήματα στον Ευθύμιο Γιαννουσάκη -έχει καταδικαστεί σε ισόβια για την υπόθεση- προκειμένου ο τελευταίος να επισκευάσει το ναρκόπλοιο.
Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα της ανωνύμου καταγγελίας ήταν υποχρεωμένος να καταφύγει κατ΄ αρχήν στον Υπουργό Άμυνας για την αντιπαραβολή των στοιχείων και μετά την ταυτοποίηση των ευρημάτων στον ίδιο τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Κοντονή αφού εν τω μεταξύ ο δημοσιογράφος διέθετε ήδη τα στοιχεία που του είχε αποκαλύψει ο ισοβίτης.
Όλα αυτά που ετέθησαν υπ’ όψιν του Υπουργού Δικαιοσύνης κρίθηκαν πολύ σοβαρά τόσο ώστε να αναταθεί η διερεύνηση της υπόθεσης στην προϊσταμένη Εισαγγελίας Πειραιά. Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος εξακολούθησε να διατηρεί την επαφή του με τον Γιαννουσάκη μέχρι που ο ισοβίτης προφανώς τρομοκρατημένος αποφάσισε να αλλάξει τακτική.
Επισημαίνεται πώς όλα τα στοιχεία που αφορούν τις επικοινωνίες του δημοσιογράφου με τον ισοβίτη, τα SMS και η ακολουθία των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων είναι στην διάθεση της Δικαιοσύνης όποτε αυτή τα χρειαστεί.
Ήταν πια μετά το Πάσχα. Η αλλαγή στην στάση του Ευθύμιου Γιαννουσάκη συνέπεσε με την εμπλοκή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στην αντιδικία του Υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου με τον εκδότη της εφημερίδας «Παραπολιτικά» Γιάννη Κουρτάκη.
Ο δημοσιογράφος στην κατάθεση του ενώπιον του δικαστηρίου αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο στοιχείο περί μεταφοράς από τον Περσικό όχι 2,1 τόνων ηρωίνης αλλά 3 τόνων, δηλαδή 900 κιλών ναρκωτικού επί πλέον. Έθιξε δε την πιθανότητα εμπλοκής του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη στην υπόθεση αυτή.
Οι εξελίξεις έκτοτε όσον αφορά την συμπεριφορά του ισοβίτη Γιαννουσάκη ήταν καταιγιστικές. Τρομοκρατημένος ο Γιαννουσάκης με το ενδεχόμενο να μην λάβει τα ευεργετήματα του νόμου μετά τις αποκαλύψεις του και να παραμείνει στις φυλακές, άρχισε να αντιμετωπίζει το ζήτημα της δικής του πλέον ασφάλειας αλλά και αυτής της οικογενείας του.
Κάπως έτσι είχε ξεκινήσει η έρευνα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου ο οποίος άρχισε να αναζητά περισσότερα στοιχεία για το λαθρεμπόριο καυσίμων επιχειρώντας, στο πλαίσιο της έρευνας, να έρθει σε επαφή με τον Μάκη Γιαννουσάκη.
O ισοβίτης δέχθηκε να έρθει σε επαφή με τον δημοσιογράφο και να μιλήσει για όλους και όλα. Με μια προϋπόθεση βέβαια. Ότι τίποτε από όσα θα αποκάλυπτε δεν θα δημοσιευόταν αν πρώτα αφενός δεν είχε γίνει η έκδοση των ενταλμάτων των Τούρκων εμπόρων ηρωίνης (ήλπιζε στα ευεργετήματα του νόμου) και αφετέρου εάν δεν είχε διασφαλιστεί η ασφάλεια τόσο του ιδίου όσο και της οικογενείας του. Γιατί όπως έλεγε φοβόταν και μάλιστα πολύ. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο καθυστέρησε η δημοσιοποίηση της έρευνας.
Παρακολουθείστε τον διάλογο του δημοσιογράφου με τον ισοβίτη για το ζήτημα ασφαλείας του στη φυλακή καθώς και της οικογενείας του:
Ο δημοσιογράφος συμφώνησε λοιπόν και του έδωσε πίστωση χρόνου. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι οι συνεντεύξεις που έδωσε δημοσιοποιήθηκαν μετά από τέσσερις μήνες και αφού είχαν συμβεί δύο σημαντικές εξελίξεις. Πρώτον ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος είχε ανακαλύψει τους λογαριασμούς της εταιρείας G TANKERS του Γιαννουσάκη στην τράπεζα BARODA του Ντουμπάι και δεύτερον ο ισοβίτης είχε αρχίσει, προφανώς λόγω φόβου (τι φοβόταν άραγε;), να κάνει στροφή 180 μοιρών. Ήταν πια Απρίλης του 2017 όταν ο Γιαννουσάκης άλλαξε ρότα.
Οι λογαριασμοί
Στο σημείο αυτό επιβάλλεται να αναφερθούν μία σειρά από γεγονότα και επισημάνσεις ώστε να είναι απόλυτα ξεκάθαρο το τι ακριβώς συνέβη. Παρατηρώντας την αλλαγή στάσης του Γιαννουσάκη ο δημοσιογράφος αντελήφθη εγκαίρως πώς ο ισοβίτης έφθανε πια στα όρια των αντοχών του. Όταν μάλιστα ο Ευθύμιος Γιαννουσάκης κατέστησε σαφές πώς πρόκειται να πάρει πίσω τα μέχρι τότε λεγόμενα του και πώς δεν είναι σε θέση πλέον λόγω φόβων για την ασφάλεια του εντός φυλακών αλλά και της οικογενείας του, να καταθέσει νέα στοιχεία ή να επιβεβαιώσει παλαιότερες μυστικές καταθέσεις του, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος έπραξε το αυτονόητο.
Ενημέρωσε τον Υπουργό Άμυνας για τα νέα δεδομένα και την αλλαγή συμπεριφοράς του ισοβίτη. Ο Υπουργός Άμυνας με την σειρά του έπραξε το αυτονόητο. Ενημέρωσε τον Υπουργό Δικαιοσύνης αλλά παράλληλα ήλθε σε τηλεφωνική επαφή με τον ισοβίτη επιχειρώντας να τον καθησυχάσει προσφέροντας την προστασία των αρχών για την ασφάλεια την δική του και της οικογενείας του. Σε αυτά τα πλαίσια ο Πάνος Καμμένος ενημέρωσε τον Ευθύμιο Γιαννουσάκη περί της αφίξεως της Εισαγγελέως στην φυλακή όπου βρισκόταν ο ισοβίτης (Αυλώνα) για συμπληρωματική κατάθεση.
Η Εισαγγελέας ωστόσο έκανε λάθος και μετέβη στις φυλακές Κορυδαλλού. Η καθυστέρηση επέτεινε την αγωνία του ισοβίτη. Εκείνο το βράδυ εκτυλίχθηκε μία ακολουθία τηλεφωνικών επαφών μεταξύ του Υπουργού Άμυνας και του ισοβίτη προκειμένου να καθησυχαστεί και να ηρεμήσει έως ότου καταφθάσει στις Φυλακές Αυλώνα η δικαστική λειτουργός. Έτσι εξηγείται και δικαιολογείται ο αριθμός των τηλεφωνικών επαφών που έχει καταγραφεί μεταξύ Πάνου Καμμένου και Ευθύμιου Γιαννουσάκη. Τα πράγματα είναι τόσο απλά αλλά και τόσο ξεκάθαρα.
Tη συνέχεια την παρακολουθήσατε στις αφηγήσεις του Γιαννουσάκη, ο οποίος σήμερα αρνείται όσα αποκάλυψε, υποστηρίζοντας ότι υπήρξαν προϊόν εκβιασμού από τις ανακριτικές αρχές και την εισαγγελέα που χειρίστηκε την υπόθεση!
Κάπως έτσι ήρθαν στο προσκήνιο δύο ονόματα. Αυτό του ο Αιμίλιου Κοτσώνη και του Νικόλαου Συντιχάκη.
Ποιος είναι όμως ποιος;
Αιμίλιος Κοτσώνης. Πρόκειται για τον στενό φίλο και πρώην συνεργάτη του εφοπλιστή Ευάγγελου Μαρινάκη, καταδικασθείς και αυτός πρωτοδίκως για συμμετοχή του στην υπόθεση NOOR 1 σε ποινή φυλάκισης 10 ετών αλλά με αναστολή μέχρι την εκδίκαση της εφέσεως. Στην απολογία του είχε αναφερθεί στον ρόλο που διαδραμάτιζε στο Dubai επισημαίνοντας πώς συνεργαζόταν με δύο εταιρείες για λογαριασμό της CAPITAL (Πειραιά) , της εταιρείας δηλαδή του Ευάγγελου Μαρινάκη. «Στο Dubai δραστηριοποιήθηκα από τις αρχές του 2013 όπου έκανα δουλειές με την HORIZON και την ΑPSKO.
Πήγαινα για λογαριασμό της CAPITAL (Πειραιά) η οποία μου πλήρωνε όλα τα έξοδα μετάβασης στο Dubai. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έπαιρνα χρήματα. Ο άνθρωπος του Μαρινάκη στο Dubai θα ήμουνα εγώ». Αυτά επισημαίνει ο καταδικασθείς Κοτσώνης στην κατάθεσή του στις 30 Μαΐου του 2015 (εφημερίδα ΕΘΝΟΣ).
Νίκος Συντιχάκης. Συνεργάτης του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη και μέλος του Δ.Σ. της εταιρείας Capital Product Partners συμφερόντων του εφοπλιστή. Όπως προέκυψε από τη δημοσιογραφική έρευνα ο Συντιχάκης τον Σεπτέμβριο του 2014 συνελήφθη στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» να φέρει παράνομα πάνω του 622.000 ευρώ! Ενδεικτικό είναι άλλωστε το έγγραφο του Τελωνείου του αεροδρομίου με ημερομηνία 23/09/2014 που αφορά στη «δέσμευση ρευστών διαθεσίμων ύψους 622.000 ευρώ σε 1244 χαρτονομίσματα των 500 ευρώ». Όπως αναφέρεται και στο έγγραφο που αποκάλυψε το zougla.gr, τα χρήματα μετέφερε ο Νικόλαος Συντιχάκης κάτοχος του υπ’ αριθμόν ΑΗ 3572913 διαβατηρίου. Το έγγραφο αυτό συνοδεύεται από σχετική ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Τελωνειακών Υπαλλήλων δια της οποίας εκφράζονται συγχαρητήρια προς τους τελωνειακούς που προχώρησαν στην ενέργεια αυτή.
Αφού είδαμε ποιος είναι ποιος ας δούμε τώρα τι συνδέει τους παραπάνω άνδρες. Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι οι μυστικές καταθέσεις του Ευθύμιου Γιαννουσάκη τον Ιούλιο του 2015 και τα όσα ισχυρίστηκε στις συνεντεύξεις που έδωσε στον δημοσιογράφο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο στις αρχές του χρόνου πριν… αλλάξει ξαφνικά στάση και αρχίσει να κάνει λόγο για πιέσεις και εκβιασμούς.
Η κατάθεση Γιαννουσάκη
Τι αποκαλύπτεται από αυτές; Ότι η εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ναυτιλιακή Capital συμφερόντων Βαγγέλη Μαρινάκη σε συνεργασία με άλλες ομοειδής εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο Ντουμπάι εμπλέκεται σε λαθρεμπόριο πετρελαίου. Ή έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται -ή μάλλον ισχυριζόταν- ο Μάκης Γιαννουσάκης πριν αλλάξει στάση. Η κατάθεση άλλωστε που έδωσε στον Ανακριτή Ανθυπασπιστή του Λιμενικού Παναγιώτη Χριστοφορίδη τον Ιούλιο του 2015 είναι ενδεικτική. Σε αυτή ο Γιαννουσάκης αναφέρεται σε δύο γεγονότα.
Το πρώτο αφορά την συνάντηση στο Dubai των πρωταγωνιστών, δηλαδή των Ευάγγελου Μαρινάκη , του Αιμίλιου Κοτσώνη ,του Νικόλαου Συντιχάκη, του αφεντικού της τοπικής εταιρείας HORIZON, κάποιον Μοχάμεντ και άλλων.
Το δεύτερο γεγονός αφορά τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονταν οι κλοπές καυσίμων, από πελάτες της εταιρείας CAPITAL , εν αγνοία τους βεβαίως, αλλά και πώς τα παράνομα ποσά από τις κλοπές μετατρέπονταν από το τοπικό νόμισμα του Δηναρίου σε δολάρια ΗΠΑ ή Ευρώ και μεταφέρονταν παράνομα στην Ελλάδα μέσω του «Ελευθέριος Βενιζέλος» και κατατίθεντο σε λογαριασμούς.
Για την εύρυθμη λειτουργία του κυκλώματος κλοπής καυσίμων στον Περσικό Κόλπο ιδρύθηκε σύμφωνα με την επίσημη ένορκη κατάθεση του Γιαννουσάκη, ειδική υπό – εταιρεία (Broker) εντός της μητρικής CAPITAL με την ονομασία « Express Energy» στα γραφεία της μητρικής στον Πειραιά. Αυτή η υπό – εταιρεία αναλάμβανε την διανομή καυσίμων στα πλοία των πελατών δια της μεθόδου της αντικατάστασης του καυσίμου με γλυκό νερό. Δραστηριότητα απόλυτα παράνομη δια της οποίας η μητρική εφοπλιστική εταιρεία έκλεβε τους ίδιους τους πελάτες της.
Εκτός όμως από το λαθρεμπόριο καυσίμων, ο Γιαννουσάκης προέβη και σε άλλες αποκαλύψεις. Πολύ πιο σοβαρές και επικίνδυνες που δεν είχαν να κάνουν με καύσιμα αλλά με τόνους ναρκωτικών.
Φθάσαμε αισίως στον Ιούλιο του 2017. Μετά από εισαγγελική αναφορά του Υπουργού Άμυνας προς τον Άρειο Πάγο ήδη τρέχουν τρεις παράλληλες έρευνες. Η πρώτη, η κεντρική της Εισαγγελέως Τζίβα, η οποία διερευνά τον πυρήνα της υπόθεσης τόσο όσον αφορά στην παράνομη διακίνηση πετρελαίων στον Περσικό και εξ αυτή διακίνησης μαύρου χρήματος αλλά και την υπόθεση διακίνησης των 3 τόνων ηρωίνης.
Η δεύτερη ως παράπλευρη είναι έρευνα κατά διαταγή της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου για τυχόν ευθύνες δικαστικών λειτουργών ή άλλων θεσμικών παραγόντων σε αυτήν την υπόθεση, καθυστερήσεις, αναβολές, προσχήματα ή και αποφάσεις όπως αυτή που αφορούσε την υπόθεση Συντιχάκη με τα 622.000 ευρώ σε κολλαριστά πεντακοσάρικα που βρέθηκαν «ορφανά» τάχα μου στην βαλίτσα του αλλά τελικά «βαπτίστηκαν» ναυτιλιακό συνάλλαγμα.
Υπάρχει και μία τρίτη έρευνα της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιά η οποία διερευνά τις «καταγγελίες» Γιαννουσάκη αλλά και Μαρινάκη για παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης και άλλα τινά. Συμπέρασμα. Είναι πολύ πιθανόν και όπως επισημαίνουν νομικοί κύκλοι στην Αθήνα , σύντομα, να αναλάβει όλη την υπόθεση Ειδικός Εφέτης Ανακριτής και μάλιστα έμπειρος υπό την άμεση εποπτεία του Αρείου Πάγου. Ενδεχομένως μία τέτοια εξέλιξη έπρεπε να είχε συμβεί εξ αρχής λόγω της σπουδαιότητας και της σοβαρότητας της υπόθεσης NOOR 1.
Βεβαίως ουδείς ξεχνά και ορισμένες άλλες παραμέτρους που αφορούν δικαστικές πτυχές και εκκρεμότητες του συστήματος «της παρέας του Πειραιά». Όπως η ιστορία του στησίματος αγώνων στην οποία εμπλέκεται και κατηγορείται σε βαθμό κακουργήματος ο εφοπλιστής Μαρινάκης και στην οποία ιστορία παρατηρείται μία καθυστέρηση που είναι πρωτοφανής στα δικαστικά χρονικά. Ακόμη και μετά την παρέλευση πολλών μηνών δεν έχει συνεδριάσει το Δικαστικό Συμβούλιο προκειμένου να αποφασίσει δια της εκδόσεως βουλεύματος για το πώς θα εξελιχθεί δικαστικά αυτό το ζήτημα.
Ερωτήματα τίθενται και όσον αφορά την υπόθεση Koriopolis και στις δικαστικές αποφάσεις που την συνοδεύουν. Ερωτήματα που μόνον η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έχει την δυνατότητα και το κύρος να απαντήσει και να ξεκαθαρίσει αν ναι ή όχι τα πάντα εξελίχθηκαν σύμφωνα με τον νόμο, το γράμμα του και το πνεύμα του.
Τα αναπάντητα ερωτήματα
Κατόπιν όλων τούτων διερωτάται ο αφελής πολίτης, πώς είναι δυνατόν από τότε που «έσκασε» η μεγαλύτερη κατάσχεση ηρωίνης στην Ευρώπη και εντοπίστηκε ένα από τα σημαντικότερα δίκτυα διακίνησης σκληρών ναρκωτικών από τον Περσικό Κόλπο, μέσω Ελλάδας προς τις κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες, να μην ολοκληρώνεται σε όλο το εύρος της η υπόθεση NOOR 1 και να μην έχει ακόμη προσεγγιστεί και καθοριστεί με ακρίβεια και αξιοπιστία ο ρόλος του καθένα εμπλεκόμενου. Επισημαίνεται πώς ο ισοβίτης Ευθύμιος Γιαννουσάκης είχε αποκαλύψει με μυστικές του καταθέσεις από το 2015 όλα όσα επανέλαβε στον Μάκη Τρανταφυλλόπουλο το 2017.
Τι συνέβη ακριβώς στο μεσοδιάστημα; Πώς πέρασαν αναξιοποίητα δύο χρόνια έως ότου ο δημοσιογράφος ενεργοποιηθεί και μέσω της δημοσιογραφικής έρευνας του να υποχρεωθεί το «σύστημα» να κινητοποιηθεί προς την διερεύνηση όλων αυτών των καταγγελιών και πιστοποίηση όλων των στοιχείων που έχουν κατατεθεί; Ένα ολόκληρο σύστημα δικαστικής διερεύνησης μιας τόσο σοβαρή υπόθεσης ανέμενε υπομονετικά την δημοσιογραφική επιφοίτηση; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά σε μία ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα; Όχι βέβαια. Άρα κάτι άλλο συμβαίνει που έχει να κάνει όχι με τα επιφαινόμενα αλλά με την ουσία. Το λεγόμενο «Βαθύ Κράτος» με ότι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται και που αφορά όλο το εύρος των δραστηριοτήτων των θεσμικών παραγόντων που εμπλέκονται εκ των πραγμάτων σε μία τέτοια υπόθεση. Ο νοών νοήτω. Η Ελλάδα είναι ένα μικρό χωριό και όλοι εμείς ζούμε σε μία μικρή γειτονιά. Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξελίσσεται σε μείζον πολιτικό αίνιγμα η στάση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και άλλων συνιστωσών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην υπόθεση NOOR1. Πώς είναι δυνατόν σε εποχές περίεργες όπου οι πολίτες έχουν εκπαιδευτεί πια στο να είναι καχύποπτοι, η Νέα Δημοκρατία να υιοθετεί κάθετα και οριζόντια την επιχειρηματολογία της ενδεχομένως εμπλεκόμενης πλευράς του εφοπλιστή Μαρινάκη; Είναι απορία άξιον πώς σε ένα κρίσιμο και πολιτικά καταλυτικό σταυροδρόμι, η ηγετική ομάδα (συλλήβδην) της Νέας Δημοκρατίας να «κρύβεται» πίσω από την σκιά του Υπουργού Άμυνας ο οποίος έπραξε το αυτονόητο και να υιοθετεί αναφανδόν τα λεγόμενα των -κατά τις καταγγελίες και τα στοιχεία-φερόμενων ως εμπλεκομένων στην υπόθεση; Πώς είναι δυνατόν πολιτικά και πιο κριτήριο πολιτικής επιβίωσης εξυπηρετεί η χωρίς προσχήματα συμμαχία της πλευράς Μητσοτάκη με την πλευρά Μαρινάκη;
Αυτή η συμμαχία είναι αποκύημα της παλαιάς οικογενειακής σχέσης των οικογενειών Μητσοτάκη – Μαρινάκη; Είναι αποτέλεσμα των κοινών επιχειρηματικών συμφερόντων αλλά και εταιρικών συνεργειών του συζύγου της Ντόρας Μπακογιάννη, Ισίδωρου Κούβελου με τον Όμιλο Βαγγέλη Μαρινάκη; Είναι το γεγονός ότι ο σύντροφος της Αλεξίας Μπακογιάννη, πρώην στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, ο Ανδρέας Παπαδόπουλος έχει προσληφθεί στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» συμφερόντων Μαρινάκη;
Είναι φυσικό επακόλουθο της ακολουθίας συνευρέσεων των οικογενειών Μητσοτάκη και Μαρινάκη με ξέφρενα γλέντια στις Λουσακιές Καστελίου, στην οικία του Γιάννη Κουρτάκη, εκδότη αλλά υπαλλήλου της οικογενείας Μαρινάκη; Ή μήπως όλα έχουν να κάνουν με τις υπόγειες διαδρομές που καθορίζονται από τις πολιτικές επαφές εν είδη κοινωνικών συναντήσεων της Ντόρας Μπακογιάννη ή του Κυριάκου Μητσοτάκη σε εστιατόρια ή κατοικίες επιφανών δημοσιογράφων στην μείζονα περιφέρεια Αττικής όπου αναλύεται η πολιτικο-οικονομική κατάσταση της χώρας και προσδιορίζονται οι ρόλοι που ο καθένας εκ των συνδαιτυμόνων καλείται να διαδραματίσει; Μήπως τελικά είναι το γεγονός ότι ο Όμιλος Μαρινάκη «στήνει» τον νέο μηντιακό –πόλο στην Ελλάδα με επίκεντρο τον ΔΟΛ, νυν ΔΟΜ;
Εκτός εάν όλα τα παραπάνω συμβαίνουν και εξελίσσονται ταυτόχρονα σε ένα δυσδιάκριτο αλλά παράλληλο σύμπαν όπου γίνεται η μόχλευση μιας νέας γενιάς συμβολαίου συμβίωσης, βλέπε διαπλοκής, μεταξύ θεσμικού υποκόσμου και αξιωματικής αντιπολίτευσης με μόνο κίνητρο την διανομή εξουσίας;
Όλα τα ερωτήματα που έχουν υποβληθεί χρήζουν απάντησης. Γιατί επί της ουσίας όλα είναι Πολιτική, όλα είναι Οικονομία και άρα αφορούν στο σύνολό της την Κοινωνία. Η δουλειά της δημοσιογραφίας τελειώνει με την αποκάλυψη των στοιχείων μιας υπόθεσης. Εκεί αρχίζει η δουλειά της Δικαιοσύνης και εμφανίζονται οι πολιτικές προεκτάσεις. Εκεί είμαστε. Με ονόματα και διευθύνσεις για να εξηγούμεθα και να μην παρεξηγούμεθα.
Διαβάστε προηγούμενα δημοσιεύματα από την έρευνα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου: