Φωτογραφίες: Νίκος Χριστοφάκης
Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος, Φίλιππος Καραμέτος
Κοιμούνται σε ένα μισοδιαλυμένο ξύλινο σπιτάκι, σε μια αλάνα απέναντι από το λιμεναρχείο της Χίου.
Μόλις τους πλησιάσεις πετάγονται από το πάτωμα τρομαγμένοι και κοιτούν γεμάτοι απορία. Κάποιοι από αυτούς καταλαβαίνουν ελάχιστες ελληνικές λέξεις. Οι περισσότεροι όμως διατηρούν το διερευνητικό βλέμμα που είναι ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους και, παρακολουθώντας τις κινήσεις των χεριών του συνομιλητή τους, προσπαθούν να ανταποκριθούν.
Καθημερινά, στο νησί του Αιγαίου «αδειάζονται» δεκάδες μετανάστες, οι οποίοι, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες του zougla.gr, αναγκάζονται να ζουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες καθώς ο κρατικός μηχανισμός… απουσιάζει παντελώς.
Κοιτώντας κάποιος τα κτίρια που τους… φιλοξενούν, καταλαβαίνει αμέσως πως προορίζονταν για άλλες χρήσεις και σίγουρα όχι για την διαβίωση ανθρώπων. Πρόσφατα άλλωστε χρειάστηκε η μεταφορά δύο ατόμων στο νοσοκομείο με εγκαύματα δεύτερου βαθμού που προκλήθηκαν από τη συνεχή έκθεση στον ήλιο.
Το ταξίδι
Οι περισσότεροι από τους μετανάστες που στοιβάζονται καθημερινά στα παραπήγματα της Χίου ξεκινούν το ταξίδι τους από το Σουδάν.
«Η διαδρομή από το Σουδάν ξεκίνησε με φορτηγά. Μας είχαν στοιβαγμένους μέσα σε καρότσες, ενώ κάποιοι από μας ταξίδευαν κρατώντας τα σίδερα που βρίσκονται κάτω από τα φορτηγά. Στόχος είναι να φτάσουμε στην Τουρκία. Αν φτάσουμε…» αναφέρει ένας από αυτούς στο zougla.gr.
Η «ταρίφα» των 1.000 ευρώ
Στην ερώτηση πόσα χρήματα κοστίζει το ταξίδι ελπίδας που πραγματοποιούν, απαντά ότι καταβάλουν στους διακινητές 1.000 δολάρια μέχρι την Τουρκία και άλλα τόσα προκειμένου να περάσουν στην χώρα μας.
«Από εδώ και πέρα (σ.σ. από την Χίο) μας κρατούν σε αυτόν τον χώρο μέχρι να μας κάνουν κάποιες τυπικές ιατρικές εξετάσεις, αν και τώρα με τον ιό Έμπολα δεν ξέρουμε τι γίνεται. Ύστερα μας βγάζουν ένα χαρτί που είναι άδεια παραμονής για έναν μήνα» προσθέτει.
«Έπειτα η αναχώρησή μας από την Χίο γίνεται το βράδυ με καράβια της γραμμής που φτάνουν στον Πειραιά. Μέχρι το βράδυ όμως είμαστε ελεύθεροι να κυκλοφορούμε όπου θέλουμε. Συχνά, κάποιοι από μας δημιουργούν φασαρίες είτε λόγω της εξάντλησης, είτε λόγω των διαφορετικών θρησκειών και χωρών».
Τι γίνεται όμως από την στιγμή που οι μετανάστες φτάσουν στο λιμάνι του Πειραιά; Όπως λέει ένας από αυτούς «όταν φτάσουμε στον Πειραιά, άλλοι -μετά τη λήξη της άδειας παραμονής- μένουν παράνομα στην Ελλάδα αφού δεν μπορεί να τους εντοπίσει κανείς, ενώ άλλοι εκμεταλλεύονται τον ένα μήνα για να βρουν τρόπο να προωθηθούν σε άλλες χώρες της Ευρώπης».
Πρόσφατα πάντως επισκέφθηκε το νησί ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ. Βασίλης Κικίλιας, ο οποίος συναντήθηκε με τους τοπικούς φορείς και συζήτησε σχετικά με τη διαμονή των μεταναστών σε χώρους στο Αστυνομικό Τμήμα Χίου. Άραγε, ενημερώθηκε σωστά για την κατάσταση;
Ο υπουργός επεσήμανε, πάντως, ότι η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών βρίσκεται πολύ υψηλά στις προτεραιότητες της ελληνικής κυβέρνησης, επισημαίνοντας ότι αυτό που θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, είναι ότι το θέμα της μετανάστευσης, δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά πρωτίστως ευρωπαϊκό.
Οψόμεθα…
