«61% των πολιτών στηρίζει τον Γιώργο και συμφωνεί για την αναγκαιότητα λήψης σκληρών μέτρων» μας πληροφορεί δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό μεγάλης κυριακάτικης εφημερίδας την προηγούμενη εβδομάδα. Ανάλογα ποσοστά των ερωτηθέντων, σύμφωνα πάντα με την ίδια «έρευνα», θεωρούν τα μέτρα δίκαια και δηλώνουν πρόθυμοι να συναινέσουν σε ακόμη πιο αποτελεσματικά (και ακόμη πιο δίκαια προφανώς) μέτρα!
Δεν είναι πρώτη φορά που δημοσκόπηση έρχεται σε τόσο προκλητική αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα και εντούτοις σερβίρεται με κάθε σοβαρότητα ως έγκυρη. Στην πραγματικότητα αυτή η πρακτική είναι μάλλον ο κανόνας.
Οι δημοσκοπήσεις είναι σχετικά καινούργιο φρούτο, οι πρώτες εταιρείες εμφανίζονται στη χώρα μας τέλη της δεκαετίας του ’80 αρχές ’90 αλλά πιο ουσιαστικό ρόλο αποκτούν την τελευταία δεκαετία, όχι αυτόνομα αλλά ως εξάρτημα ή εργαλείο ακριβέστερα, των κομμάτων και των ΜΜΕ τα οποία διέγνωσαν αμέσως τη χρησιμότητα και τις δυνατότητες των δημοσκοπήσεων και τις ενέταξαν αμέσως στο οπλοστάσιό τους. Όχι, βέβαια, ως μέσον έρευνας των διαθέσεων αλλά σαν εργαλείο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και χειραγώγησης των πολιτών.
Την εποχή του εκσυγχρονιστή Σημίτη, οι βαρόνοι των ΜΜΕ, που κατά σύμπτωση είναι και εργολάβοι, πέφτουν με τα μούτρα στις χρυσοφόρες συμβάσεις ολυμπιακών έργων, εθνικών δρόμων και λοιπών έργων βιτρίνας που βαφτίστηκε ανάπτυξη! (δανεικό μοντέλο). Αυτό είχε ως επακόλουθο την ισχυροποίηση του ρόλου των ΜΜΕ, που από απλό στήριγμα – λιβανιστήρι – της εξουσίας προβιβάζονται σε κανονικό συνεταίρο. Παράλληλα, τα αναβαθμισμένα ΜΜΕ στηρίζουν και τη νέα μεγάλη ιδέα της ΟΝΕ που πραγματοποιείται με την made in Greece δημιουργική λογιστική. Παράπλευρη ευρεσιτεχνία της εποχής του εκσυγχρονισμού είναι και οι κατά παραγγελία δημοσκοπήσεις, γνωστές και ως δημιουργικές δημοσκοπήσεις.
Μια σύντομη αναδρομή στις «επιτυχίες» των τελευταίων χρόνων αρκεί να μας πείσει για την επιστημονική εγκυρότητα των εν Ελλάδι δημοσκοπήσεων.
2004: Ενώ ο εκσυγχρονιστής καταρρέει κάτω από το βάρος της ληστείας του χρηματιστηρίου, των σκανδάλων και της κακοδιαχείρισης, ΜΜΕ και δημοσκόποι τον φέρουν σταθερά ως «καταλληλότερο», ακόμα και τις παραμονές των εκλογών! Ο πονηρός Κινέζος εφήρμοσε τελευταία στιγμή τη μέθοδο «στρίβειν διά του αρραβώνος» (του Γιωργάκη), όστις μαζί με το δαχτυλίδι κληρονόμησε και την χυλόπιταν, κάτι βέβαια που δεν μειώνει καθόλου την επιτυχία των ως άνω ερευνητών!
2007: Ο νέος εκλεκτός τους, γνωστός και ως «επανίδρυση του κράτους», επανεκλέγεται στο νήμα (και ελλείψει αντιπάλου). Σχολικό παράδειγμα της πρακτικής των δημιουργικών δημοσκοπήσεων η εμφάνιση της ακροδεξιάς τσόντας, η οποία, αν και έχει μηδαμινή απήχηση, αποκτά υπόσταση λόγω της υπερπροβολής της (επιβολής θα έλεγα) από τα ΜΜΕ και της ξεφωνημένης πριμοδότησής της από τους παραπάνω «ερευνητές». Με το ίδιο «κόλπο» επιχειρούν να προωθήσουν τον Βενιζέλο (ανεπιτυχώς).
2008 -2009: Ενώ ο κόσμος βοά από τα σκάνδαλα τη ρεμούλα και τη διαπλοκή, αυτοί το βιολί τους με τον «αλώβητο» Καραμάν Αλή και … τρίτο !!! τον Γιωργάκη (δεν κάνει το παιδί).
2009: Ιούνης Καμιά εταιρεία και κανένα μέσο δεν πήρε χαμπάρι το μέγεθος της αποχής, ακόμη και το βράδυ των εκλογών προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πραγματικότητα είναι λάθος! Εξακολουθεί «καταλληλότερος» ο Δάμαλος, δεύτερος ο κανένας!!!
2009: Οκτώβρης Νέος «καταλληλότερος» της τελευταίας στιγμής αυτή τη φορά ο αναβαθμισθείς Γιωργάκης (την ανάγκην φιλοτιμίαν) αλλά χωρίς αυτοδυναμία! Νέα ηχηρή χυλόπιτα. Και πάλι κανένας δεν μπόρεσε να καταγράψει την πανωλεθρία του Καραμάν Αλλή, όλες οι «προβλέψεις» μακριά νυχτωμένες.
2009: Νοέμβρης Αμετανόητα ΜΜΕ και «ερευνητές» βγάζουν προκλητικά πρώτη τη Ντόρα ή έστω δεύτερη με διαφορά στήθους σε όλες τις δημοσκοπήσεις όλων των εταιρειών! Ποιος δεν θυμάται την μονοκρατορία (με το αζημίωτο) σε όλα τα δελτία που ξεκίναγαν με τη Ντόρα και έκλειναν με την Μπακογιάννη. Η έρημη η πραγματικότητα τους διέψευσε και πάλι πανηγυρικά!
Ακόμη και αν δεχτούμε ως υπόθεση εργασίας ότι δεν μαγειρεύουν τα στοιχεία, οι δημοσκοπήσεις τους, αφού πέφτουν πάντα έξω στις προβλέψεις, δεν έχουν καμιά πρακτική αξία. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για επιστημονική έρευνα αλλά για φτηνή προπαγάνδα, όχι δημοσκόποι αλλά δημοκόποι που προβάλλουν τις επιθυμίες τους ως αντικειμενική πραγματικότητα.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι τις περισσότερες φορές οι δημοσκοπήσεις πραγματοποιούνται με την μέθοδον της «αλχημιστικής προσέγγισης», το κοινώς καλούμενον μαγείρεμα, όπου τα ποσοστά κόπτονται παρουσία του πελάτου! Έτσι, γλυτώνουν και αρκετά ευρώ, αφού οι «ερευνητές» δεν χρειάζεται ούτε να απομακρυνθούν από τα γραφεία τους ούτε να πραγματοποιούν πολύωρα και πολυέξοδα τηλεφωνήματα.
Λιγότερο διαδεδομένη η ετέρα μέθοδος των παραπλανητικών ερωτήσεων, κατά τι ακριβότερη αλλά καθόλου ακριβέστερη, όπου ο ερωτώμενος με την κατάλληλη επιλογή και διατύπωση των ερωτήσεων παγιδεύεται εις την προσδοκώμενη απάντηση. H μέθοδος αυτή, όταν η «συγκυρία» το απαιτεί, παράγει διάφορα ενδιαφέροντα «ευρήματα» όπως π. χ. κυβέρνηση ΝΔ με «καταλληλότερο» Σημίτη ή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με «καταλληλότερο» Καραμάν Αλλή και άλλες τέτοιες αρλούμπες.
Εν συντομία, να αναφέρω ότι υπάρχουν και άλλες επιστημονικές μέθοδοι όπως π.χ. η διενέργεια έρευνας μόνο εις περιοχές – πιλότους που προσεγγίζουν πολύ τον μέσο όρο, όπως Κολωνάκι – Ψυχικό – Εκάλη ή σε ομάδες ατόμων που έχουν τα ως άνω χαρακτηριστικά, όπως παρουσιαστές ειδήσεων – καναλάρχες κ.ο.κ.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι στην πραγματικότητα όλα τα συμπεράσματα των ανωτέρω ερευνών αποτελούν ευσεβείς πόθους των εξουσιαστών και σε καμία περίπτωση επιστημονικά συμπεράσματα, όπως προσπαθούν να μας πείσουν με τον ποιο χοντροκομμένο τρόπο. Και για να επανέλθουμε στο αρχικό μας θέμα, ακόμα και αν δεχτούμε ότι έγινε έρευνα, πολύ δύσκολα πολίτης θα πει όχι σε μια ερώτηση που διατυπώνεται ως εξής:
«Η οικονομία ευρίσκεται στην εντατική και η χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας, συμφωνείτε ότι πρέπει να παρθούν μέτρα;»
Αν όμως διατυπωθεί η ερώτηση ως εξής:
1) «Οι καιροί είναι δύσκολοι, οι τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο έχουν ανάγκη το υστέρημά σου συμφωνείς;»
Ή ακόμα καλύτερα:
2) Συμφωνείτε να μειωθεί ο μισθός σας και να αυξηθεί η φορολογία σας, για να μπορέσουν οι πολιτικοί μας να διατηρήσουν τα τεράστια προνόμιά τους και να δώσουν στις τράπεζες άλλα 28 δις;
Ή ενδεχομένως:
3) Να συνεχίσουν οι πολιτικοί να κλέβουν ατιμώρητα και να φέρνουν σε μας τον λογαριασμό;
Σε αυτή την περίπτωση, τι ποσοστό πιστεύετε ότι θα στήριζε τον Γιώργο;
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι «δημοσκοπήσεις» του προηγούμενου μήνα που φέρουν πρώτους στις προτιμήσεις του κοινού τους Παπακωνσταντίνου και Χρυσοχοΐδη! Μας λένε, δηλαδή, ότι οι πλέον δημοφιλόφιλοι υπουργοί είναι ακριβώς αυτοί που έχει ανάγκη το σύστημα: ο φοροεισπράκτορας και η αγία ράβδος της καταστολής.
Από την ημέρα που ο Σοσια-ληστής Γιωργάκης πέταξε στα σκουπίδια τις προεκλογικές «δεσμεύσεις» και μας έραψε το κουστούμι του Καραμανλή και μάλιστα στο πιο στενό, κυβέρνηση, κόμματα, άλλα φανερά και άλλα συγκαλυμμένα, και ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για εξαπάτηση – παραπληροφόρηση – του λαού, προκειμένου να περάσουν τα εξοντωτικά τους σχέδια με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις.
Μας φλομώνουν με κηρύγματα περί συστράτευσης, εθνικής συναίνεσης, πολιτικού πολιτισμού (!!!) και άλλες τέτοιες παπάρες. Ακόμα μας δηλώνουν πως διαθέτουν ισχυρή λαϊκή εντολή και εκπροσωπούν τη συντριπτική πλειονότητα του λαού, κατακεραυνώνοντας τις «μειοψηφίες» που αντιδρούν. Ξεχνάνε να μας πουν, όμως, πως ο νέος «καταλληλότερος» εξελέγη με δημοσκοπικά τεχνάσματα και με 100% εξαπάτηση του λαού, παριστάνοντας πως δεν γνώριζε (ήξερε πολύ καλά) την πραγματική κατάσταση της οικονομίας – και της χώρας – και μας διαβεβαίωνε: «υπάρχουν τα λεφτά». Αν κάνουμε άλλη μια υπόθεση εργασίας, ότι όντως δεν γνώριζε – και δεν ρώταγε – τώρα που έμαθε τι συμβαίνει το «προεκλογικό του πρόγραμμα» πάει περίπατο. Μαζί φυσικά πάει περίπατο και η λαϊκή εντολή (υπόθεση εργασίας θυμίζω) και η μόνη έντιμη λύση είναι φυσικά να προκηρύξει εκλογές με τα νέα δεδομένα, όπου όλοι αυτοί οι συναινούντες απατεώνες θα διαγκωνίζονται ποιος θα εξαγγείλει πιο σκληρά και πιο «ρεαλιστικά» μέτρα: και 20% μείωση μισθών και κόψιμο 14ου μισθού (και του γρουσούζικου 13ου) και αύξηση φόρων και άνοδο των ορίων συνταξιοδότησης και τα καύσιμα στα ύψη και «πράσινα τέλη», και -να μην ξεχνιόμαστε- ότι δεν θα δικαστεί κανένας από τους Εκατόγχειρες* πολιτικούς, γιατί τι να κάνουμε έχουν παραγραφεί οι ρεμούλες! Και όποιος εκλεγεί τότε μπορεί να εφαρμόσει απρόσκοπτος το πρόγραμμά του και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται καμία απολύτως δημοσκόπηση! Αλλιώς, ξεχάστε την οποιασδήποτε μορφής συναίνεση!
(* Εκατόγχειρες: τέρατα της ελληνικής μυθολογίας που διέθεταν 100 χέρια, όπως ακριβώς και οι εθνοπατέρες μας!)
Υ.Γ. βλέποντας την τεράστια επιστημονική αρτιότητα των δημοσκοπικών ερευνών δεν είναι δυνατόν να μην αναρωτηθεί κανείς: Άραγε, μόνοι τους κατόρθωσαν να φτάσουν σε τέτοια επίπεδα τελειότητας ή τους βοήθησε και η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (Greek Statistik που λένε και οι κουτόφραγκοι).
20 – 2 – 10
Φυλακές Κορυδαλλού
Ειδική πτέρυγα απομόνωσης
Χριστόδουλος Ξηρός
