Το αναφαίρετο δικαίωμα του εργαζόμενου να παίρνει την καλοκαιρινή του άδεια, κατά τη διάρκεια του έτους, επαναβεβαιώνει με απόφαση του ο Άρειος Πάγος, εφαρμόζοντας ουσιαστικά όσα προβλέπονται από τη σχετική νομοθεσία.
Το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, επικυρώνοντας εφετειακή απόφαση, δικαίωσε τραπεζοϋπάλληλο που είχε προσφύγει κρίνοντας πως δεν επιτρέπεται, ούτε καν με συμφωνία μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη, η μεταφορά των ημερών της θερινής άδειας, στο επόμενο ή στα μεθεπόμενα έτη.
Ακόμη μάλιστα κι αν υπάρξει τέτοια συμφωνία, όπως σημειώνεται στην αρεοπαγιτική απόφαση, αυτή είναι άκυρη (ανίσχυρη), ενώ ο εργοδότης ο οποίος δεν χορήγησε πλήρη την άδεια στον μισθωτό κατά τη διάρκεια του έτους, είναι υποχρεωμένος, να καταβάλει τις αποδοχές του μηνός που θα ελάμβανε την αδεία προσαυξημένες κατά 100%. Με το σκεπτικό αυτό, στο συγκεκριμένο τραπεζοϋπάλληλο ο οποίος κατά την τριετία 2005-2008 έλαβε τμήμα της θερινής του αδείας και όχι το σύνολο των προβλεπομένων ημερών (π.χ. το 2008 έλαβε μόνο 16 ημέρες και το 2005 μόνο 14 ημέρες), θα πρέπει να καταβληθούν προσαυξημένες κατά 100% οι διαφορές των ημερών που εργάστηκε. Ωστόσο, διευκρινίζεται ότι η προσαύξηση αφορά μόνο τις αποδοχές και όχι το επίδομα αδείας.
