MV Agusta F4 RC: Η πετυχημένη, «παλιά» συνταγή

Του Νίκου Τσαμάνδουρα

Η χαρά του συλλέκτη φαίνεται πως είναι η MV Agusta, καθώς όπως έχουμε ξαναπεί, νέα μοντέλα δεν θα δούμε σύντομα! Οπότε, ας δούμε τα παλιά, βαμμένα διαφορετικά κάθε χρόνο, σε ειδικές εκδόσεις. Εντάξει, μικροαλλαγούλες υπάρχουν και νέα εξαρτήματα ενδεχομένως, σίγουρα και κάποια (ακριβά) έξτρα περιφερειακά, τα οποία -όπως και να το κάνουμε- προσδίδουν ένα παραπάνω αγωνιστικό κύρος.

Έτσι, σε όποιον δεν αρκεί για φέτος η εκδοχή α λα Lewis Hamilton, υπάρχει και η F4 RC. Δηλαδή η μοτοσυκλέτα που έχει «ντυθεί» επίσημα αγωνιστική σαν γνήσιο Reparto Corse τέκνο, όπως αυτό που βλέπουμε στα χέρια του Leon Camier στο παγκόσμιο πρωτάθλημα superbike. Φυσικά, η WSBK περιβολή δεν περιορίζεται μόνο στα χρώματα και στον αριθμό «37», που αντιστοιχεί στους τίτλους κατασκευαστή που έχει κερδίσει η MV κατά το ένδοξο παρελθόν της. Η F4 RC μηχανικά, έχει στον κινητήρα της τους «γνωστούς» πλέον 205 ίππους, οι οποίοι γίνονται 212 με την προσθήκη του ειδικού αγωνιστικού κιτ. Ο κινητήρας περιβάλλεται από το εξίσου γνωστό ατσάλινο χωροδικτύωμα, με μέρη από αλουμίνιο που επιτρέπουν ρυθμίσεις στο ψαλίδι. Η όλη διαχείριση της ισχύος του κινητήριου συνόλου κάνει τη χρήση των ηλεκτρονικών εκτενέστατα επιβεβλημένη, με αισθητήρες όπως γυροσκόπια, κλισιόμετρα, επιταχυνσιόμετρα και αλλά μέσα μέτρησης του ανοίγματος του γκαζιού, της ροπής, του μηχανικού φρένου και άλλων πολλών παραμέτρων, που επιτρέπουν την απόλυτη παραμετροποίηση της μοτοσυκλέτας στις συνθήκες της πίστας και στις ανάγκες του αναβάτη. Στο όλο πακέτο των ηλεκτρονικών βοηθημάτων αξίζει να μπει και το αγωνιστικό ABS της Bosch.

​Μία η συνταγή, ποικίλες οι παραλλαγές..

Και όταν το γκάζι κλείνει και έρχεται η ώρα για τη «βουτιά» στη στροφή και το –αχρείαστο- ABS, έργο αναλαμβάνουν οι «άγκυρες» της Brembo με δυο δίσκους στα 320mm μπροστά και έναν στα 210mm πίσω. Το φρενάρισμα (και οι ανωμαλίες του εδάφους) περνάνε πιο «απαλά» στον αναβάτη με τον πλέον βέλτιστο τρόπο, που φέρει την υπογραφή της Öhlins, με το ανεστραμμένο πιρούνι NIX 30 μπροστά και το κορυφαίο TTX 36 πίσω. Εννοείται ότι και τα δύο συστήματα αναρτήσεων είναι πλήρως ρυθμιζόμενα.

Τέλος, ας πούμε για τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, δηλαδή τη χρήση ανθρακονήματος στο μεγαλύτερο μέρος του fairing αλλά και το ξύλινο κουτί με τα καλούδια, όπως το πλήρες αγωνιστικό σύστημα εξάτμισης από τιτάνιο της SC-Project, που συμπληρώνει την εικόνα της αγωνιστικής ρέπλικας σε όλο της το μεγαλείο. Και για να χαλάσουμε και λίγο τις καρδιές μας, αν δεν έχετε πάνω σας έτσι πρόχειρα 43.900 ευρώ, κάντε ότι και ο γράφων και περιοριστείτε στις φωτογραφίες.